ନିସଂଗତା, ଅବସାଦର ଶିକାର ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ୭୭ ପୃଷ୍ଠାର ସୁଇସାଇଡ୍ ନୋଟ୍, ପଢ଼ିଲେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହେବେ

1 min read

ନୂଆଦିଲ୍ଲୀ: ବର୍ତ୍ତମାନ ସମୟରେ ଅନେକ ଲୋକ ବିଷାଦଗ୍ରସ୍ତର ଶିକାର ହେଉଛନ୍ତି । ଅନେକ ତ ଏପରି ସ୍ଥିତିକୁ ଚାଲିଯାଉଛନ୍ତି ଯେ, ନିଜ ଜୀବନ ହାରିବାକୁ ପଛାଉନାହାନ୍ତି । କିଛି କିଛି ଲୋକ ଏହି ବିଷାଦ ବା ଡିପ୍ରେସନରୁ ଅତି ମୁସ୍କିଲରେ ବାହାରି ପାରିଥାନ୍ତି । ବିଷାଦ ମଣିଷକୁ କମଜୋର କରିଦେଇଥାଏ । ଯାହାର ଫଳାଫଳ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଭୟାନକ ହୋଇଥାଏ । ଏମିତି କିଛି ଘଟିଛି ଦିଲ୍ଲୀର ଜଣେ ଯୁବକ କ୍ଷିତିଜଙ୍କ ସହ । ଯିଏକି ପ୍ରଥମେ ଘରେ ହିଁ ନିଜ ଅସୁସ୍ଥ ମାଆର ହତ୍ୟା କରିଛି । ୪ ଦିନ ମାଆଙ୍କ ଶବ ସହ ରହିଛି ଏବଂ ପରେ ନିଜେ ବି ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରିଛି ।

ତେବେ ସବୁଠୁ ବଡ଼ କଥା ହେଉଛି ମୃତ୍ୟୁ ପୂର୍ବରୁ କ୍ଷିତିଜ ୭୭ ପୃଷ୍ଟାର ସୁଇସାଇଡ୍ ନୋଟ ଲେଖି ଘଟଣାସ୍ଥଳରେ ଛାଡ଼ି ଦେଇଛି । ଏଥିରେ ସେ ନିଜ ଜୀବନର ସବୁ ସମସ୍ୟା ଏବଂ ମାଆର ଶବ ସହ ବିତାଇଥିବା ୪ ଦିନର ପ୍ରତି ମୂହୁର୍ତ୍ତକୁ ବୟାନ କରିଛି । ଡିପ୍ରେସନ, ଆର୍ଥିକ ସମସ୍ୟା, ଗରିବୀ ଏବଂ ଏକାକୀପଣ ସହ ଜୁଝୁଥିବା କ୍ଷିତିଜ ୭୭ ପୃଷ୍ଟାରେ ପେନସିଲରେ ଲେଖି ବାଖ୍ୟା କରିଛି । ଯାହାକୁ ପଢ଼ିଲା ପରେ ଆପଣ ମଧ୍ୟ ଆଶ୍ଚର୍ୟ୍ଯ ହୋଇଯିବେ । ତେବେ ସେହି ସୁଇସାଇଡ ନୋଟର କିଛି କଥା ଆମେ ଆପଣଙ୍କୁ କହିବୁ ।

କ୍ଷିତିଜ ନିଜ ସୁଇସାଇଡ ନୋଟରେ ଲେଖିଛି ଯେ, ସେ ଦୁଇ ବର୍ଷ ହେବ ମରିବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲା, ଏବଂ ମରିବା ପୂର୍ବରୁ ନିଜ ମାଆଙ୍କୁ ତାଙ୍କ ପୀଡାରୁ ମୁକ୍ତ କରିବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲା । ପ୍ରତି ରବିବାର ତାଙ୍କ ମାଆ ସତସଙ୍ଗ ଯାଇଥାନ୍ତି । ଏଥର ମଧ୍ୟ ମାଆ ଯେବେ ସେଠାରୁ ଫେରିଥିଲେ, ଉଭୟ ମାଆ ଓ ପୁଅଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ବାର୍ତ୍ତାଳପ ଓ ହସଖୁସି ହୋଇଥିଲା । ମାଆ ଆଖିରେ ଠିକସେ ଦେଖିପାରୁନଥାନ୍ତି, ଲାଗୁଛି ମୋତିଆବିନ୍ଦୁ ହୋଇଯାଇଛି । ଏବେ ସେ ମରିବାକୁ ଚାହୁଁଛନ୍ତି । ଆଜି ଗୁରୁବାର ଅଟେ । ବାଇକ ର କେବୁଲକୁ ମାଆଙ୍କ ଗଳା ଚାପିବାରେ ବ୍ୟବହାର କରିଛି ।

ଯାହାଫଳରେ ମାଆଙ୍କୁ ମଲାବେଳେ ଅଧିକ ପୀଡା ହେବ ନାହିଁ । ଆଗକୁ ସେ ଲେଖିଛି ଯେ, ସେ ମାଆଙ୍କ ବେକରେ କେବୁଲ ଗୁଡାଇ ଟାଣିବା କ୍ଷଣି ୪ରୁ ୫ ସେକେଣ୍ଡ ମଧ୍ୟରେ ସଂଜ୍ଞାହୀନ ହୋଇ ତଳେ ପଡ଼ିଯାଇଥିଲା । ତାକୁ ଜଣାଥିଲା ଯେ ବ୍ରେନକୁ ଅକ୍ସିଜେନ ନପହଞ୍ଚିଲେ ମୃତ୍ୟୁ ହୋଇଯାଇଥାଏ । ମାଆ ପଡ଼ିଯିବା କ୍ଷଣି ସେ ତାଙ୍କ ମୁଣ୍ଡ ନିଜ କୋଳରେ ରଖିଥିଲା । ୮ରୁ ୧୦ ସେକେଣ୍ଡ ବେକ ଚାପିକି ରଖିଥିଲା । ଏମିତି କରିବା ସମୟରେ ନିଜେ କାନ୍ଦିଥିଲା ମଧ୍ୟ । ପ୍ରାୟ ୧୦ ମିନିଟ ପରେ ବେକକୁ କାଟି ଦେଇଥିଲେ । ଗୁରୁବାର ଦିନସାରା ଓ ରାତିସାରା କାନ୍ଦିଥିଲା । ବାପା ବହୁତ ମନେପଡ଼ୁଥିଲେ ।

ମୃତ୍ୟୁ ପରେ ମଧ୍ୟ ମାଆର ଆଖି ଖୋଲାଥିଲା । ସେ ବନ୍ଦ କରିବାକୁ ଉଦ୍ୟମ କରିଥିଲା ହେଲେ ହୋଇନଥିଲା । ଆଗକୁ ଲେଖିଛି ଯେ, ଆଜି ହେଉଛି ଶୁକ୍ରବାର, ମାଆଙ୍କ ଶବକୁ ଦେଖିହେଉ ନାହିଁ । ସେ ମାଆଙ୍କ ଶରୀରକୁ ଗଙ୍ଗାଜଳରେ ଧୋଇଛି । ତାଙ୍କ ପାଖରେ ବସି ଭଗବତ ଗୀତାର ୧୮ତମ ଅଧ୍ୟାୟ ପଢ଼ିଛି । କିନ୍ତୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଗୀତା ପଢ଼ିବାରେ ସକ୍ଷମ ହୋଇନାହିଁ । ସେ ଭଗବତ ଗୀତାକୁ ମାଆଙ୍କ ମୁଣ୍ଡ ଉପରେ ରଖିଦେଇଛି । ଏବେ ସମୟ ଥିଲା ନିଜେ ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରିବାର । ପ୍ରଥମେ ପିସ୍ତଲ କିଣିବା ପାଇଁ ପ୍ରୟାସ କରିଥିଲା । ପୁଣି ଇଲେକ୍ଟ୍ରିକ୍ କଟରର ବିଚାର ଆସିଥିଲା ।

ଏହାପରେ ବଜାରକୁ ଯାଇ ଦୁଇ ଦୋକାନୀଙ୍କୁ ଇଲେକ୍ଟ୍ରିକ୍ କଟର ମାଗିଥିଲେ । ଦୁଇ ଦୋକାନୀ ଦେଇନଥିଲେ । ଜଣାନାହିଁ ସେମାନେ କଣ ପାଇଁ ତାଙ୍କୁ ଇଆଡୁ ସିଆଡୁ ପ୍ରଶ୍ନ କରିଥିଲେ । ରାତିରେ ସେ ଘରକୁ ଫେରିଥିଲା ଏବଂ ମାଆଙ୍କ ଶବ ପାଖରେ ବସି କାନ୍ଦିଥିଲା । ବାପା ଥିଲେ କଣ ହୋଇଥାନ୍ତା? କ୍ଷିତିଜ ଆଗକୁ ଲେଖିଛି, ମାଆଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁକୁ ଆଜି ୭୧ ଘଣ୍ଟା ବିତିଯାଇଛି । ଦୁର୍ଗନ୍ଧ ଆସିବାରେ ଲାଗିଲାଣି । ମାଆଙ୍କ ବେକକୁ କଟରରେ କାଟି ଦେଇଥିଲା । ଶୁକ୍ରବାର ସନ୍ଧ୍ୟାରୁ ଦୁର୍ଗନ୍ଧ ଆସିବାରେ ଲାଗିଥିଲା ।

ଏହାପରେ ସେ ମାଆଙ୍କ ଶବକୁ ଘୋଷାଡି ଘୋଷାଡି ବାଥରୁମ ନେଇଯାଇଥିଲା । କବାଟ ବନ୍ଦ କରିଦେଇଥିଲା, ଯାହାଫଳରେ ଦୁର୍ଗନ୍ଧ ନଆସିବ । ସେ ବାସ୍ ସୁଇସାଇଡ୍ ନୋଟ ସମ୍ପନ୍ନ କରିବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲା । ଦୁର୍ଗନ୍ଧ ଘର ସାରା ବ୍ୟାପିଯାଇଥିଲା । ଆଜି ଶନିବାର ଅଟେ । ତିନି ଦିନ ହେବ ସେ ଖାଲି ପେଟରେ ରହିଛି । କିଛି ଖାଇନାହିଁ । ଏହାପରେ ମନେ ପଡ଼ିଲା ରୋଷେଇ ଘରେ ଗରମ ପାଣି ପିଇବା ପାଇଁ ରଖିଥିଲା । ସୁଇସାଇଡ ନୋଟରେ ସେ ୪ଦିନର ପ୍ରତ୍ୟେକ କଥା ଲେଖିଥିଲା । ସେ ଆଗକୁ ଲେଖିଥିଲା ଯେ, ଘରେ ଦୁର୍ଗନ୍ଧ ବ୍ୟାପିବା କମ୍ ହେଉନାହିଁ । ଫଳରେ ତାର ମଧ୍ୟ ଦେହ ଖରାପ ହେବାରେ ଲାଗିଥିଲା । ସେ କାଠ ପେନ୍ସିଲକୁ ଜଳାଇଥିଲା । ଧୂପବତୀ ମଧ୍ୟ ଜଳାଇଥିଲା । ଘରେ ଏକ ଜାଇଫଳ ଥିଲା, ତାକୁ ମଧ୍ୟ ଜଳାଇଥିଲା । ଯେତେ ଡିଓ ଥିଲା ସବୁଯାକ ସ୍ପ୍ରେ ମଧ୍ୟ କରିଥିଲା ।

ମାସ୍କ ଲଗାଇ ସୁଇସାଇଡ ନୋଟ୍ ଲେଖିବା ପାଇଁ ମନସ୍ଥ କଲା । ବର୍ତ୍ତମାନ ସମୟ ଅପରାହ୍ନ ଦୁଇଟା ଦୁଇ । ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସୁଦ୍ଧା ତିନିଥର ପ୍ରପର୍ଟି ଡିଲର ଫ୍ଲୋର ଭଡ଼ାରେ ଦେବା ପାଇଁ ଗ୍ରାହକଙ୍କୁ ଦେଖାଇ ସାରିଥିଲେ । କିନ୍ତୁ ଆଜି କୌଣସି ବି ସ୍ଥିତିରେ ସୁଇସାଇଡ ନୋଟ ପୂରା କରିବାକୁ ପଡ଼ିବ । ରବିବାର ବହୁତ ମସୟ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେ ଲେଖିଥିଲା । ଆଗକୁ ଲେଖିଥିଲା ଯେ, ଆଜି ରବିବାର ଅଟେ, ମାଆକୁ ସତସଙ୍ଗ ଯିବାର ଅଛି । ମାଆଙ୍କ ବନ୍ଧୁମାନେ ବାରମ୍ବାର କଲ୍ କରୁଛନ୍ତି । ପ୍ରଥମେ ମାଆଙ୍କ ଫୋନରେ ଆଉ ଏବେ ମୋ ଫୋନରେ ରିଙ୍ଗ ହେଉଛି । ସେ ଫୋନ ଉଠାଇଲା । ମାଆଙ୍କ ସାଙ୍ଗ ପଚାରୁଛନ୍ତି, ମିଥଲେଶ ଫୋନ ଉଠାଉ ନାହିଁ କଣ ପାଇଁ? ଜବାବରେ ସେ କହିଦେଲା କି ମାଆ ତ ମରିଯାଇଛି, ସେ ନିଜେ ଚାରି ଦିନ ପୂର୍ବେ ମାରି ଦେଇଛି, ଏବେ ସେ ମରିବା ପାଇଁ ପ୍ରସ୍ତୁତି କରୁଛି । ଏହା ଶୁଣିବା ପରେ ସେ ଆଚମ୍ବିତ ହୋଇଯାଇଥିଲେ। ନିଜ ଜୀବନ ନାହରିବାକୁ କହିଥିଲେ। ହେଲେ ସେ ତ ମନସ୍ଥ କରିସାରିଥିଲା। ଆଉ ଜୀବନ ହାରି ଦେଲା ।

ଏହା ସବୁ ଦେଖିବା ବହୁତ ଭୟାନକ ଥିଲା । ବାପାଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ପରେ ମଉସା ପିତା ଭଳି ତାଙ୍କ ଦେଖାଶୁଣା କରିଥିଲେ । ଏଥିପାଇଁ ସେ ଘୋଷଣା କରୁଛି ଯେ, ତାର ମୃତ୍ୟୁ ପରେ ତାର ବାଇକ୍ ମଉସାଙ୍କର ହେବ । ତାର ଇଚ୍ଛା ଅଛି ଯେ, ମାଆଙ୍କ ଅନ୍ତିମ ସଂସ୍କାର ତାଙ୍କ ମାଉସୀ କରନ୍ତୁ । ସୁଇସାଇଡ ନୋଟରେ କ୍ଷିତିଜ ଗୋଟିଏ ସ୍ଥାନରେ ନିଜ ପରିବାର ସମ୍ପର୍କରେ ଲେଖିଥାଏ । ସେ କହିଛି ଯେ, ତାର ଲାଳନ ପାଳନ ଭଲରେ ହୋଇଛି । ତାର ବାପାଙ୍କ ସରକାରୀ ଚାକିରି ଥିଲା । ସେ ତାଙ୍କୁ ଭଲ ସ୍କୁଲରେ ପଢ଼ାଇଥିଲେ ।

ସେ କ୍ଲାସରେ ସବୁଠୁ ଭୟାଳୁ ଏବଂ ବୁଦୁ ପିଲା ଥିଲା । ସାଙ୍ଗ କହିଲେ କେବଳ ଦୁଇଜଣ ଥିଲେ । ଯିଏ କି ମଜାକ ଉଡାଉଥିଲେ । ସେ ଅନେକଥର ଶିକ୍ଷକଙ୍କ ପାଖରେ ଅଭିଯୋଗ କରିଥିଲା । କିନ୍ତୁ କେହି ଶୁଣିନଥିଲେ । ସ୍କୁଲ ବସରେ ଚଢିବା ଏବଂ ଓହ୍ଲାଇବା ସମୟରେ ତା ଭିତରେ ଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର ଡର, ଲାଜ ଏବଂ ଭୟ ରହୁଥିଲା । କେବଳ ମାଆ ତାର ଶାହା ଓ ଭରସା ଥିଲା । ବାପାଙ୍କ ଯିବା ପରେ ମାଆ ଏବଂ ସେ ଏକାକୀ ପଡ଼ିଯାଇଥିଲେ । ତାର ବାପା ସେମାନଙ୍କୁ ଏପରି ଏକ ସମୟରେ ଛାଡି଼ ଚାଲିଗଲେ, ଯେତବେଳେ ସେମାନଙ୍କୁ ଅଧିକ ଆବଶ୍ୟକତା ଥିଲା ।

କ୍ଷିତିଜ ନିଜ ମାଆଙ୍କ ସମ୍ପର୍କରେ କହି ଆଗକୁ ଲେଖିଥିଲା, ତାର ଭଲ ପାଳନ ପାଇଁ ମାଆ ସିଲେଇ କରୁଥିଲେ । ତାଙ୍କ ମାଆ କହୁଥିଲେ ଯେ କିଛି ଛୋଟ ପିଲାଙ୍କୁ ଟ୍ୟୁସନ ପଢାଇବା ଆରମ୍ଭ କରିଦେ । ସେ ଏହା ଶୁଣିକି ଡରିଯାଇଥିଲା । ସେ ଦଶମରେ ପଢ଼ୁଥିବା ସମୟରେ ବାପାଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ହୋଇଯାଇଥିଲା । ସେ ବାପା-ମାଆଙ୍କ ବିବାହର ୧୪ ବର୍ଷ ପରେ ଜନ୍ମଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ । ସେ ଏକାକି ସନ୍ତାନ ଥିଲେ । ଦିଲ୍ଲୀ ୟୁନିଭର୍ସିଟିର ଏସଓଏଲରେ ଆଡମିଶନ କରିଥିଲେ ହେଲେ ଭାଗ୍ୟ ଧୋକା ଦେଇଥିଲା । ଦୁଇଥର ବିଫଳ ହୋଇଥିଲା । ଡିପ୍ରେସନରେ ରହୁଥିଲା । ନା ଚାକିରି ଥିଲା ନା କେହି ସାଙ୍ଗ ଦୁଃଖ ବୁଝିବା ପାଇଁ ଥିଲେ । ସେ ପାଞ୍ଚଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଶୋଇନଥିଲା । ତାକୁ ନିଦ ମାଡିନଥିଲା ।

ଅନେକଥର ସେ ବେହୋସ ହୋଇ ପଡିରହୁଥିଲା । ରୋଗ ତା ଭିତରେ ବଢ଼ିବାରେ ଲାଗିଥିଲା । ମାଆ ଏବଂ ବାପାଙ୍କ ସମ୍ପର୍କରେ ଉଲ୍ଲେଖ କରି ଗୋଟିଏ ସ୍ଥାନରେ କ୍ଷିତିଜ ଲେଖିଥିଲା ଯେ, ତାଙ୍କ ମାଆ ଅନେକ ଥର ଗାଳି କରୁଥିଲେ । ସେ ଉଚ୍ଚ ରକ୍ତ ଚାପରେ ରହୁଥିଲେ । ତାଙ୍କ ବାପା ବହୁତ ବାହାଦୂର ଥିଲେ । ତାଙ୍କ ମାଆ କହୁଥିଲେ ଯେ, ସେ ଯେତବେଳେ ଛୋଟ ଥିଲା, ବାପା ତାକୁ କୋଳରେ ଧରି ହସ୍ପିଟାଲ ଯାଇଥିଲେ । ସେଠାରେ ମାଙ୍କଡ ତାକୁ ଛଡାଇ ନେବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲେ ହେଲେ ତାଙ୍କ ବାପା ତାକୁ ଜୋରରେ ଜାବୁଡି ଧରିଥିଲେ ଏବଂ ସେ ମାଙ୍କଡମାନଙ୍କୁ ଘଉଡାଇ ଦେଇଥିଲେ ।

ଏହି ସୁଇସାଇଡ୍ ନୋଟ ପଢିବା ପରେ ପୋଲିସ ମଧ୍ୟ ଆଶ୍ଚମ୍ବିତ ହୋଇଯାଇଥିଲା । ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ଡିପ୍ରେସନରେ ରହିଲେ କି କି ପଦକ୍ଷେପ ଗ୍ରହଣ କରିପାରେ । ସୁଇସାଇଡ୍ ନୋଟ ଲେଖିବା ପରେ ନିଜେ କ୍ଷିତିଜ ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରିଥିଲା । ପୋଲିସ ସୂଚନା ପାଇ ଘର ଭିତରକୁ ଯିବାବେଳକୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଘର ଦୁର୍ଗନ୍ଧରେ ଭରି ରହିଥିଲା ।