ନୂଆଦିଲ୍ଲୀ: ଜୁନ୍ ୧୫ରେ ଲଦାଖର ଗଲବାନ ଉପତ୍ୟକାରେ ଭାରତ-ଚୀନ୍ ସୈନିକଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ହୋଇଥିବା ହିଂସାକାଣ୍ଡରେ ସହିଦ ହୋଇଥିବା କର୍ଣ୍ଣଲ ସନ୍ତୋଷ ବାବୁ ଭାରତୀୟ ସୈନ୍ୟବାହିନୀର ନେତୃତ୍ୱ ନେଉଥିଲେ । ଚୀନ୍ ସୈନିକମାନଙ୍କ ସହ ଆଲୋଚନା କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଥିବାବେଳେ ସେ ବିନମ୍ର ଥିଲେ କିନ୍ତୁ ତା ସହିତ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ମଧ୍ୟ ଥିଲେ । ଚୀନ୍ ସୈନିକମାନେ ପଥର ଫିଙ୍ଗିବା ଦ୍ୱାରା ସେ ଗୁରୁତର ଆହତ ହୋଇଥିଲେ ମଧ୍ୟ ସେ ସେଠାରୁ ଯାଇ ନଥିଲେ । ଦଳର ନେତୃତ୍ୱ ନେଉଥିବା ବେଳେ ସେ ସଂଘର୍ଷର ସମ୍ମୁଖୀନ ହୋଇଥିଲେ ।
ଗଲବାନ ଘାଟି, ଲେହ ଏବଂ ଥଙ୍ଗାଷ୍ଟେରେ ନିୟୋଜିତ ଥିବା ଆର୍ମି ଅଫିସର ମାନଙ୍କ ସୂଚନା ଅନେକ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ବ ତଥ୍ୟର ଖୁଲାସା କରିଛି । କର୍ଣ୍ଣଲ ସନ୍ତୋଷ ବାବୁଙ୍କ ବୀରତ୍ୱ ବିଷୟରେ ଜାଣି ସମସ୍ତେ ତାଙ୍କ ଆଗରେ ନତମସ୍ତକ ।
ଗଲବାନ ନଦୀ କୂଳରେ ଥିବା ଏକ ଚୀନ୍ ସର୍ବେକ୍ଷଣ ପୋଷ୍ଟ ଭାରତ ସୀମାରେ ଥିଲା ଏବଂ ଏହାକୁ ହଟାଇବା ପାଇଁ ଚୀନ୍ ସେନା ସହିତ ଏକ ଚୁକ୍ତିନାମା ହୋଇଥିଲା । କଥାବାର୍ତ୍ତାର କିଛି ଦିନ ପରେ ଚୀନ୍ ଏହି ପୋଷ୍ଟକୁ ହଟାଇ ଦେଇଥିଲା । ସେହି ଦିନ ୧୬ତମ ବିହାର ବାଟାଲିୟନର କମାଣ୍ଡିଂ ଅଫିସର କର୍ଣ୍ଣଲ ବି ସନ୍ତୋଷ ବାବୁ ମଧ୍ୟ ତାଙ୍କ ପ୍ରତିପକ୍ଷ ଚୀନ୍ ଅଧିକାରୀଙ୍କ ସହ କଥା ହୋଇଥିଲେ ।
ଜୁନ୍ ୧୪ ତାରିଖ ମଧ୍ୟରାତ୍ରିରେ ଚୀନ୍ ପୁଣି ସେହି ସ୍ଥାନରେ ନିଜର ପୋଷ୍ଟ ସ୍ଥାପନ କଲା । ୧୫ ଜୁନ୍ ଦିନ ଅପରାହ୍ନ ୫ଟାରେ କର୍ଣ୍ଣଲ ସନ୍ତୋଷ ବାବୁ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଇଥିଲେ ଯେ ସେ ନିଜେ ଏକ ଟିମ ସହିତ କ୍ୟାମ୍ପ ପାଖକୁ ଯିବେ ଏବଂ ଏହି ପୋଷ୍ଟଟି ପୁଣି ଥରେ କିପରି ଲଗା ହୋଇଛି ସେ ବିଷୟରେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ତଥ୍ୟ ପଚାରି ଆସିବେ । କର୍ଣ୍ଣେଲ ବି ସନ୍ତୋଷ ବାବୁ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇଯାଇଥିଲେ ଯେ ସେ କିଛି ଦିନ ପୂର୍ବରୁ ଏହି ପୋଷ୍ଟ ବିଷୟରେ ଚୀନ୍ ସୈନିକଙ୍କ ସହ କଥା ହୋଇଥିଲେ, ତା’ପରେ ମଧ୍ୟ କିପରି ସେମାନେ ଏହି ପୋଷ୍ଟଟିକୁ ଆଉଥରେ ଲଗାଇଲେ ।
ଇତିମଧ୍ୟରେ, ୧୬ ବିହାର ରେଜିମେଣ୍ଟରେ ମାହୋଲ ଖୁବ ଗରମ ଥିଲା । ୟୁନିଟର ଯୁବ ସୈନିକମାନେ ରାଗି ଯାଇଥିଲେ ଏବଂ ସେମାନେ ନିଜେ ଚୀନ୍ର ବିବାଦୀୟ ପୋଷ୍ଟକୁ ହଟାଇବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲେ। କିନ୍ତୁ କର୍ଣ୍ଣଲ ବାବୁଙ୍କ ମତ ଭିନ୍ନ ଥିଲା । କର୍ଣ୍ଣଲ ବାବୁ ତାଙ୍କ ୟୁନିଟରେ ଜଣେ ଅତି ଭଦ୍ର ଶାନ୍ତ ମନୋଭାବକାରୀ ଅଧିକାରୀ ଭାବରେ ବିବେଚିତ ହୋଇଥିଲେ । ସେ ପୂର୍ବରୁ ଏହି କ୍ଷେତ୍ରରେ କମ୍ପାନୀ କମାଣ୍ଡର ଭାବରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଥିଲେ। କର୍ଣ୍ଣଲ ବାବୁ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଇଥିଲେ ଯେ ସେ ନିଜେ ଚୀନ୍ର ସେହି ପୋଷ୍ଟକୁ ହଟାଇବେ ।
୩୫ ସୈନିକଙ୍କ ସହିତ ବାହାରିଲେ କର୍ଣ୍ଣଲ ବାବୁ-
ଜୁନ ୧୫ ସନ୍ଧ୍ୟା ୭ଟାରେ କର୍ଣ୍ଣଲ ବାବୁ ଅଫିସର ଏବଂ ଯବାନ ମାନଙ୍କର ଏକ ୩୫ ଜଣିଆ ଟିମ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରି ଚାଲିଚାଲି ସେହି ପୋଷ୍ଟ ପାଖକୁ ଗଲେ ଯାହାକୁ ଚୀନ ସୈନିକ ମାନେ ପୁଣି ଥରେ ତିଆରି କରିଥିଲେ । କର୍ଣ୍ଣଲଙ୍କ ଟିମରେ ଦୁଇ ଜଣ ମେଜର ଥିଲେ । ଟିମର ମନୋଭାବ ଗରମ ନଥିଲା, ଏମିତି ଲାଗୁଥିଲା ଯେମିତି ସେମାନ କିଛି ପଚରାଉଚରା ପାଇଁ ଯାଉଛନ୍ତି । ଯେତେବେଳେ ଭାରତର ଏହି ଟିମ ଚୀନ କ୍ୟାମ୍ପ ପାଖରେ ପହଞ୍ଚିଲା ସେତେବେଳେ ଭାରତାୟ ସୈନ୍ୟମାନେ ଅନୁଭବ କଲେ ଯେ ଚୀନ ସୈନ୍ୟ ମାନଙ୍କ ମନୋଭାବ କିଛି ଅଲଗା ଥିଲା । ପୋଷ୍ଟରେ ନିୟୋ ଜିତ ଥିବା ଚୀନ ସୈନ୍ୟ ମାନେ ସାଧାରଣତଃ ନୂଆ ଥିଲେ ।
ଚୀନ ସୈନିକ କର୍ଣ୍ଣଲଙ୍କୁ ଧକ୍କା ଦେଇଥିଲେ-
ଯେତେବେଳେ ଭାରତର ଟିମ ସେହି ବିବାଦୀୟ ପୋଷ୍ଟ ପାଖକୁ ପହଞ୍ଚିଥିଲା, ଚୀନର ସୈନିକଙ୍କ ହାବଭାବ ଅଲଗା ଥିଲା । ଯେତେବେଳେ କର୍ଣ୍ଣଲ ବାବୁ କଥାବାର୍ତ୍ତା ଆରମ୍ଭ କଲେ ଏବଂ ପଚାରିଲେ କି ଏଠାରେ ଆଉଥରେ ପୋଷ୍ଟ କାହିଁକି ତିଆରି ହେଲା ଠିକ ସେତିକି ବେଳେ ଚୀନ ସୈନ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ଆସି କର୍ଣ୍ଣଲଙ୍କୁ ପଛପଟୁ ଧକ୍କା ଦେଇଥିଲା । ରିପୋର୍ଟ ମୁତାବକ ଚୀନର ଏହି ଅଭଦ୍ର ସୈନିକ ଚାଇନିଜ ଭାଷାରେ ଅପମାନଜନକ ଶବ୍ଦର ପ୍ରୟାଗ ମଧ୍ୟ କରିଥିଲେ ।
ଭାରତୀୟ ସୈନିକମାନେ ପ୍ରତିଶୋଧ ନେବାକୁ ବାହାରି ପଡ଼ିଲେ-
ଏହି ଘଟଣା ପରେ ତୁରନ୍ତ ଭାରତ ତରଫରୁ ପ୍ରତିକ୍ରିୟା ଆସିଥିଲା । ଭାରତୀୟ ଦଳ ଚୀନ୍ ଉପରେ ଆକ୍ରମଣ କରିଥିଲେ । ଏହି ଲଢ଼େଇ ଗୋଇଠା ବିଧା ଭିତରେ ସୀମିତ ଥିଲା । ଏହି ସମୟ ମଧ୍ୟରେ କୌଣସି ପ୍ରକାରର ଅସ୍ତ୍ର ବ୍ୟବହାର କରାଯାଇନଥିଲା । ୩୦ ମିନିଟ ଧରି ଚାଲିଥିବା ଏହି ଲଢ଼େଇରେ ଉଭୟ ପାର୍ଶ୍ୱରୁ ଲୋକମାନେ ଆହତ ହୋଇଥିଲେ । ୧୬ ବିହାର ରେଜିମେଣ୍ଟର ସାହସୀ ସୈନିକମାନେ ସେହି ପୋଷ୍ଟକୁ ଭାଙ୍ଗି ସେଠାରୁ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଚାଇନାର ପ୍ରତୀକକୁ ହଟାଇ ଦେଇଥିଲେ । ଭାରତର କମାଣ୍ଡିଂ ଅଫିସରଙ୍କୁ ଧକ୍କା ଦେବା ପରେ ସଂଯମତା ରକ୍ଷା କରିବାର ସମୟ ସୀମା ଶେଷ ହୋଇସାରିଥିଲା ।
ବିପଦକୁ ଅନୁଭବ କରିନେଲେ କର୍ଣ୍ଣଲ-
ଏହି ଘଟଣାର ପରେ କର୍ଣ୍ଣଲ ଜାଣିସାରିଥିଲେ ଯେ କିଛି ବଡ଼ ଧରଣର ଘଟଣା ଘଟିବାକୁ ଯାଉଛି । ତେଣୁ ଆହତ ହୋଇଥିବା ଭାରତୀୟ ସୈନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ପୋଷ୍ଟ ଫେରିଯାଇ ଆହୁରି ସୈନ୍ୟ ମାନଙ୍କୁ ଆଣିବାକୁ କହିଥିଲେ । ସେତେବେଳେ ଚାଇନିଜ ସୈନିକମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଭାରତୀୟ ସୈନ୍ୟଙ୍କ କ୍ରୋଧ ବଢ଼ିସାରିଥିଲା କିନ୍ତୁ କର୍ଣ୍ଣଲ ସଂଯମତା ଦେଖାଇ ସୈନ୍ୟ ମାନଙ୍କୁ ଶାନ୍ତ ରହିବାକୁ କହିଥିଲେ ।
କର୍ଣ୍ଣେଲ ବାବୁ ଏବଂ ତାଙ୍କ ଟିମ୍ ଦ୍ୱାରା ଧରାପଡ଼ିଥିବା ଚାଇନିଜ୍ ଯବାନ ମାନଙ୍କୁ କାବୁ କରିଥିଲେ ଏବଂ ସେମାନଙ୍କୁ LAC ପାର ହୋଇ ଚୀନ୍ ସୀମା ଆଡକୁ ନେଇଯାଇଥିଲେ । ଭାରତୀୟ ଦଳ କେବଳ ଏହି ଚୀନ୍ ସୈନିକମାନଙ୍କୁ ସେମାନଙ୍କ ବରିଷ୍ଠ ଅଧିକାରୀଙ୍କୁ ହସ୍ତାନ୍ତର କରିବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲେ ଏବଂ ଅଧିକ ଚୀନ୍ ସୈନିକ ଆସୁଛନ୍ତି କି ନାହିଁ ତାହା ଜାଣିବାକୁ ଯାଇଥିଲେ ।
କିନ୍ତୁ କର୍ଣ୍ଣଲ ବାବୁଙ୍କ ସନ୍ଦେହ ସତ ହେଲା, ଚୀନର କିଛି ନୂଆ ସୈନିକ ନଦୀର ଦୁଇ କୂଳରେ ଆକ୍ରମଣାତ୍ମକ ପୋଜିସନରେ ଅପେକ୍ଷା କରୁଥିଲେ । ଏହା ବ୍ୟତୀତ ସେ ଡାହାଣ ପାର୍ଶ୍ୱରେ ଥିବା ଏକ ରିଜ୍ ଉପରେ ଏକ ପୋଜିସନ୍ ସହିତ ପ୍ରସ୍ତୁତ ଥିଲେ । ଭାରତୀୟ ସୈନିକମାନେ ସେଠାରେ ପହଞ୍ଚିବା ମାତ୍ରେ ବଡ଼ ପଥର ସେମାନଙ୍କ ଉପରେ ଢଳିବାକୁ ଲାଗିଲା। ରାତି ପ୍ରାୟ ୯ଟା ବେଳେ କର୍ଣ୍ଣଲ ବାବୁଙ୍କ ମୁଣ୍ଡରେ ଏକ ବଡ ପଥର ମାଡ ହେବାରୁ ଗଲବାନ ନଦୀରେ ଖସିପଡିଥିଲେ ।
ରାତିର ଅନ୍ଧକାରରେ ଧସ୍ତାଧସ୍ତି:
ଭାରତ ଏବଂ ଚୀନ୍ ସୈନ୍ୟମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଏହି ସଂଘର୍ଷ ୪୫ ମିନିଟ୍ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଚାଲିଥିଲା । ରାତିର ଅନ୍ଧକାରରେ ଘଟିଥିବା ଏହି ଭୟଙ୍କର ଯୁଦ୍ଧ ସମୟରେ ଅନେକ ସୈନ୍ୟମାନେ ନିକ ବୀରତ୍ୱର ପ୍ରଦର୍ଶନ କରିଥିଲେ । ଏହି ସଂଗ୍ରାମର ଏକ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଦିଗ ହେଉଛି ଏହି ଯୁଦ୍ଧ LACର ଅନେକ ପକେଟରେ ଚାଲିଥିଲା । ଏହି ଯୁଦ୍ଧରେ ପ୍ରାୟ ୩୦୦ ଜଣ ଏହି ଯୁଦ୍ଧରେ ସାମିଲ ଥିଲେ । ଉଭୟ ଭାରତ ଏବଂ ଚୀନ୍ର ଅନେକ ସୈନ୍ୟ ଗଲବାନ୍ ନଦୀରେ ପଡ଼ିଯାଇଥିଲେ । ଏଥିରେ ଭାରତର କମାଣ୍ଡିଂ ଅଫିସର ମଧ୍ୟ ସାମିଲ ଥିଲେ। ଏହି ଯୁଦ୍ଧରେ ଚାଇନିଜମାନେ କଣ୍ଟା ଲାଗିଥିବା ରଡ୍ ଏବଂ ବାଡ଼ିର ବ୍ୟବହାର କରିଥିଲେ । ଏହା ପରେ ଦୁଇ ଦଳର ସୈନ୍ୟମାନେ ନିଜ ଆହତ ସୈନ୍ୟଙ୍କୁ ଉଠାଇ ଚିକିତ୍ସା ପାଇଁ ନେଇଗଲେ । ରାତି ୧୧ଟା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସ୍ଥିତି ଶାନ୍ତ ଥିଲା ।
ଏହି ସମୟରେ କର୍ଣ୍ଣଲ ବାବୁ ଏବଂ ଅନ୍ୟ ଆହତ ସୈନିକମାନଙ୍କୁ ଭାରତୀୟ କ୍ୟାମ୍ପକୁ ନିଆଯାଇଥିଲା । ଅବଶିଷ୍ଟ ସୈନିକମାନେ ଚୀନ୍ ସୀମାରେ ରହି ସ୍ଥିତିକୁ ଅନୁଧ୍ୟାନ କରିଥିଲେ। ବର୍ତ୍ତମାନ ସୁଦ୍ଧା ଏହା ସ୍ପଷ୍ଟ ହୋଇସାରିଛି ଯେ ଭାରତର କମାଣ୍ଡିଂ ଅଫିସରଙ୍କ ସନ୍ଦେହ ସତ ଥିଲା। ଭାରତର ସୈନିକମାନେ ସେମାନଙ୍କ କମାଣ୍ଡିଂ ଅଫିସରଙ୍କ ଆଖି ସାମ୍ନାରେ ଶହୀଦ ହୋଇଥିବା ଦେଖି କ୍ରୋଧିତ ହେଲେ । ସୈନିକମାନଙ୍କ ମନରେ ପ୍ରତିଶୋଧର ନିଆଁ ଜଳୁଥିଲା ।
ରାତି ୧୧ଟା ପରେ ତୃତୀୟ ଏବଂ ଶେଷ ଲଢ଼େଇ-
ଚୀନ୍ ଏବଂ ଭାରତୀୟ ସୈନ୍ୟ ମଧ୍ୟରେ ତୃତୀୟ ମୁହାଁମୁହିଁ ରାତି ୧୧ଟା ପରେ ଆରମ୍ଭ ହୋଇ ମଧ୍ୟରାତ୍ର ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଚାଲିଥିଲା । ଏହି ଯୁଦ୍ଧ ଚୀନ୍ ସୀମାରେ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇଥିଲା । ଏହି ମୁହାଁମୁହିଁ ମେଲି ସମୟରେ । ଭାରତୀୟ ସୈନିକମାନେ ଚୀନ୍ ସୈନ୍ୟଙ୍କ ଉପରେ ଭାରି ପଡୁଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ସଂକୀର୍ଣ୍ଣ ଉପତ୍ୟକା ଏବଂ ଆରୋହଣ ଯୋଗୁଁ ଅନେକ ସୈନିକ ନଦୀରେ ପଡ଼ିଗଲେ ।
ଅନେକ ସୈନିକ ପଡ଼ିଯିବା ସମୟରେ ପଥରରେ ଦ୍ୱାରା ଧକ୍କା ହୋଇଥିଲା । ସାତ ଘଣ୍ଟା ମଧ୍ୟରେ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିବା ଏହି ଯୁଦ୍ଧର ୫ ଘଣ୍ଟା ପରେ, ବର୍ତ୍ତମାନ ପରିସ୍ଥିତି ସ୍ୱାଭାବିକ ହୋଇଥିଲା । ଉଭୟ ଭାରତ ଏବଂ ଚାଇନାର ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ କର୍ମୀମାନେ ସେଠାରେ ପହଞ୍ଚିଥିଲେ। ମୃତ ସୈନିକମାନଙ୍କୁ ସେଠାରୁ ଉଠାଯାଇଥିଲା ଏବଂ ଆହତ ସୈନିକମାନଙ୍କୁ ଚିକିତ୍ସା କରାଯାଇଥିଲା । ଅନ୍ଧାରରେ ଆହତ ଏବଂ ମୃତ ସୈନିକଙ୍କ ଆଦାନପ୍ରଦାନ ହୋଇଥିଲା ।
