ସଂଘର୍ଷ ଓ ସଫଳତାର ଅନ୍ୟ ନାଁ “ରାଧା” 

ଭୁବନେଶ୍ୱର: ନାରୀ ଅବଳା ନୁହେଁ କି ଦୁର୍ବଳା ନୁହେଁ । ସେ ଚାହିଁଲେ ତା’ ଅଭିଧାନରୁ ଅସମ୍ଭବ ଶବ୍ଦ ଉଠିଯିବ । ଏମିତି କିଛି ସକରାତ୍ମକ ଚିନ୍ତାଧାରାକୁ ନେଇ ଆଗକୁ ଚାଲୁଥିବା କେନ୍ଦୁଝର ଜିଲ୍ଲା ହାଣ୍ଡିଭଙ୍ଗା ପଞ୍ଚାୟତ ବଡ଼ଆମୁଣି  ଗାଁର ଝିଅ ରାଧାର ଅନେକ ସ୍ୱପ୍ମ ଆଜି ଅଧା ରାସ୍ତାରେ ।

ଆମେ କହୁଛୁ ଭୁବନେଶ୍ବରର ସେହି ବହୁଚର୍ଚ୍ଚିତ ମହିଳା ଅଟୋଚାଳକ ‘ରାଧେମାଆ’ଙ୍କ କଥା। ବାପା ସ୍ୱର୍ଗତ ରମେଶ ଚନ୍ଦ୍ରଙ୍କର ସେମିତି କିଛି ରୋଜଗାର ନ ଥିଲା । ଅଳପ ରୋଜଗାରରେ ଛଅ ପ୍ରାଣୀ କୁଟୁମ୍ବ ଚଳାଇବା ତାଙ୍କ ପାଇଁ କଷ୍ଟକର ହେଉଥିଲା । ତେଣୁ ରାଧାଙ୍କୁ ସପ୍ତମ ଶ୍ରେଣୀରେ ପାଠ ପଢାରେ ଡୋରି ବାନ୍ଧିବାକୁ ପଡିଥିଲା ।

ସେ ରାଜପୁତ୍‌ ପରିବାରର ହେଇଥିଲେ ମଧ୍ୟ ୨୦୧୧ ମସିହାରେ ବାପା ତାଙ୍କୁ ବାହାଦେଇ ବ୍ରାହ୍ମଣ କୁଳର ବୋହୁ କରିଥିଲେ । ସବୁ ଝିଅଙ୍କ ପରି ସେ ଯେଉଁ ଆଶାଭରସା ନେଇ ଶାଶୁ ଘରକୁ ଯାଇଥିଲେ,ତାହା କମ୍‌ ଦିନରେ ପାଣି ଫୋଟକା ପରି ମିଳେଇଗଲା । ରାଧାଙ୍କ ଉପରେ ଆରମ୍ଭ ହେଇଯାଇଥିଲା ଅକଥନୀୟ ଅତ୍ୟାଚାର । ନିଜ ଘରେ କିଛି କରୁ ନ ଥିବା ଅଲିଅଳି ଝିଅ ସେଠି ବିଲରେ ଟ୍ରାକ୍ଟର ନେଇ ଚାଷ କାମ କଲେ । ତାପରେ ବି ତାଙ୍କୁ ଦିମୁଠା ଭଲରେ ଖାଇବାକୁ ଦିଆଯାଉ ନ ଥିଲା । ଏମିତିକି ତାଙ୍କୁ  ଛାତ ଉପରେ ଠେଲି ମାରିଦବା ପାଇଁ ଉଦ୍ୟମ କରାଗଲା । ଦୁଇଚାରିଥର ଏମିତି ହେବା ପରେ ସେ ବାପଘରକୁ ପଳେଇଆସିଥିଲେ । ସେତେବେଳକୁ ସେ ଗର୍ଭବତୀ ଥିଲେ ।

ଘରକୁ ଆସିବାର କିଛିଦିନ ପରେ ବାପା ଆରପାରିକୁ ଚାଲିଯାଆନ୍ତି ଆଉ ସେ ଏକ ଝିଅକୁ ଜନ୍ମ ଦିଅନ୍ତି । ଏହାପରେ ତାଙ୍କର ଚିନ୍ତା ବଢିଯାଇଥିଲା, ତାଙ୍କ ଝିଅକୁ କେମିତି ମଣିଷ କରିବେ ? ଘରର ଆର୍ଥୀକ ସ୍ଥିତି ବି ଠିକ୍ ନ ଥାଏ  ।  କୋଉଠୁ କିଛି ସାହାରା ନ ପାଇ ସେ ସୂତା ମିଲ୍‌ରେ କାମ କରିବା ପାଇଁ ବାହାର ରାଜ୍ୟକୁ ଚାଲିଗଲେ । ଭଲ ରୋଜଗାର କରନ୍ତି, ହେଲେ ନିଜ ଛୁଆକୁ ଛାଡ଼ି ସେ ଏତେ ଦିନ ରହିପାରନ୍ତି ନାହିଁ। ସେଠୁ ପଳାଇଆସି ହାଣ୍ଡିଭଙ୍ଗା ଠାରେ କୁଲି କାମ କରି ଝିଅ ପାଇଁ ଅଧିକ କିଛି କରିବାରେ ଆଶାରେ ରହିଲେ ରାଧା । ଯେତେ କଲେ ବି ନିଅଣ୍ଟ ପଡ଼େ । ସେବେ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଲେ ସେ ଅଟୋ ଚଲାଇବେ । ଝୁମ୍ପୁରା ଅଟୋ ଷ୍ଟାଣ୍ଡରେ ଜଣଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କରି ଅଟୋ ଶିଖନ୍ତି। ଅଟୋ ଚଲାଇବା ଶିଖିବା ପରେ ପାଖରେ ଥିବା ଏକ ଅଟୋ ସୋରୁମ୍‌ରେ ଏକ ଅଟୋ କିଣିବା ପାଇଁ ଯାଆନ୍ତି । କିନ୍ତୁ ସେ ସୋରୁମ୍‌ର ମ୍ୟାନେଜର୍‌ ପ୍ରଥମେ ମନା କରନ୍ତି ।  ଝିଅ ପିଲା ଠିକ୍‌ସେ ଚଲାଇପାରିବ କି ନାହିଁ, କିସ୍ତି ଠିକ୍‌ ସମୟରେ ଦେଇପାରିବ କି ନାହିଁ,ଏମିତି କିଛି ପ୍ରଶ୍ନ ଆସେ ମ୍ୟାନେଜରଙ୍କ ମନକୁ । କିନ୍ତୁ ରାଧାଙ୍କ ଜିଦ୍‌ ,ଏକାଗ୍ରତା ଓ ନିଷ୍ଠା ଆଗରେ ତାଙ୍କର ସବୁ ପ୍ରଶ୍ନ ଫିକା ପଡିଯାଏ ଆଉ ଲୋନ୍‌ରେ ସେ ଏକ ଅଟୋ ରାଧାଙ୍କୁ ଦିଅନ୍ତି । ରାଧା ପ୍ରଥମେ ଝୁମ୍ପୁରା ଓ ପରେ କେଉଁଝର ଟାଉନ୍‌ରେ ଚଲାନ୍ତି । ହେଲେ ଏତେ ବେପାର ହୁଏ ନାହିଁ । ସେଥିପାଇଁ ସେ ରାଜଧାନୀ ଭୂବନେଶ୍ୱର ପଳେଇ ଆସନ୍ତି ।

ଏଠି କାର୍‌ଗିଲ୍‌ ବସ୍ତିରେ ରହି ସେ ତାଙ୍କର ଆଉ ଏକ ସଂଘର୍ଷମୟ ଜୀବନ ଆରମ୍ଭ କରନ୍ତି । ଝିଅ ପିଲା କାଳେ କୋଉଠି ଦୁର୍ଘଟଣା ଘଟାଇବ, ଏଇ ଭୟରେ ଲୋକମାନେ ତାଙ୍କ ଅଟୋରେ ବସିବା ପାଇଁ ପ୍ରଥମେ ଡରୁଥିଲେ । ତାପରେ ଏଠି ଅଟୋ ଡ୍ରାଇଭରମାନେ ତାଙ୍କୁ ଷ୍ଟାଣ୍ଡରେ ଜାଗା ଦେଲେନାହିଁ, ତାଙ୍କ ଗାଡିର ସିଟ୍‌ କାଟିପକେଇଲେ । ଏମିତି ବି ହୋଇଛି ଯ଼ଦି ବି କେହି ପାସେଞ୍ଚର୍‌ ତାଙ୍କ ଅଟୋରେ ବସିଲେ ,ତାଙ୍କୁ ଜୋର୍‌ ଜବରଦସ୍ତ ଅଟୋରୁ ଓହ୍ଲାଇପକାନ୍ତି । ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାର ହଇରାଣ ହରକତ କରିବା ସତ୍ତ୍ୱେ ସେ ତାଙ୍କ ଲକ୍ଷ୍ୟପଥରେ ବିଚଳିତ ନ ହୋଇ ଆଜି ସଫଳତାର ରାସ୍ତାରେ ଚାଲିଛନ୍ତି ।  ଏବେ ବି ସେ ଚିନ୍ତା କରିଥିବା ଆହୁରି ଅନେକ କିଛି କାମ ଅଧା ରାସ୍ତାରେ ଅଟକିଛି । ଝିଅ ଏବେ ଉଦୟଗିରି ସ୍ଥିତ ଏକ ଆଶ୍ରମରେ ପଢୁଥିଲେ ମଧ୍ୟ ତାଙ୍କର ବହୁତ ଇଛା ତାଙ୍କ ଝିଅ କିଟ୍‌ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟରେ କେମିତି ପାଠ ପଢିବ । ସେ ଯେପରି ହଇରାଣ ହରକତ ତାଙ୍କ ଜୀବନରେ ହୋଇଛନ୍ତି,ସେମିତି ଆଗକୁ ନ ହୋଇ କେମିତି ସାଧାରଣ ମଣିଷଟିଏ ପରି ଜୀବନ ଯାପନ କରିବେ ସେ ନେଇ କାମ କରୁଛନ୍ତି ରାଧା ।

ଏଥିପାଇଁ ସେ ଏକ ଚିଠି କିଛି ଦିନ ହେବ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ପାଖକୁ ପଠାଇଛନ୍ତି ଯାହାର ଉତ୍ତର ସେ ଏଯାଏଁ ପାଇନଥିବା କହିଛନ୍ତି । ତତ୍କାଳୀନ କେନ୍ଦୁଝର ଜିଲ୍ଲାପାଳ ତାଙ୍କୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ସାହାଯ୍ୟ କରାଯିବ ବୋଲି ଆଜକୁ ପ୍ରାୟ ପାଞ୍ଚ ବର୍ଷ ତଳେ କହିଥିଲେ ଯାହାକି ସେତେବେଳେ ପ୍ରମୁଖ ସମ୍ବାଦପତ୍ରର ମୁଖ୍ୟ ପୃଷ୍ଠାରେ ସ୍ଥାନ ପାଇଥିଲା । ତାର ବି କିଛି ସୁଫଳ ଏଯାବତ୍  ମିଳିଲାନି । ଗୋଟିଏ ପରେ ଗୋଟିଏ ବିପଦକୁ ଏଡ଼ାଇ ଆଗକୁ ବଢ଼ିବାକୁ ଅଣ୍ଟା ଭିଡ଼ିଥିବା ରାଧାଙ୍କ ସ୍ୱପ୍ମ ପୂରା ହବ ନା କେବଳ ସମ୍ବାଦପତ୍ର ଆଉ ଟିଭି ମିଡିଆରେ ସୀମିତ ରହିବ ତାହା ସମୟ କହିବ । ')}