ଯେଉଁଠି ପାଠ ପଢ଼ାଇବାକୁ ଅତିକ୍ରମ କରିବାକୁ ହୁଏ ୬୦ କିଲୋମିଟରର ଜଳ ରାସ୍ତା

ମାଲକାନଗିରି : ପ୍ରତିଦିନ ଚାଲିଛି ଜୀବନ-ମରଣର ଲଢେଇ । ପ୍ରତି ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ ମୃତ୍ୟୁ ସହ ସଂଘର୍ଷ କରି ବଞ୍ଚିବାକୁ ପଡୁଛି। ମୃତ୍ୟୁକୁ ଅଳ୍ପକେ ହରାଇ ଯେମିତି ବାହାରି ଆସୁଛି ଜୀବନ। ଆଉ ଏସବୁ ସମ୍ଭବ ହେଉଛି କେବଳ ପେଶା ନିଶା ପାଲଟିଥିବାରୁ। ଏ କାହାଣୀ ଦୁଇ ଜଣ ଶିକ୍ଷକଙ୍କର। ଶିକ୍ଷକତା ପାଇଁ ବାଜି ଲଗାଉଛନ୍ତି ଜୀବନକୁ। ପିଲାମାନଙ୍କୁ ପାଠ ପଢ଼ାଇବାକୁ ଚାଲିଛି ଅହରହ ଅବିଶ୍ୱସନୀୟ ସଂଘର୍ଷ। ଅଣ୍ଟାରେ ଲାଉତୁମ୍ବ ବାନ୍ଧି ପାରି ହେଉଛନ୍ତି ଭରା ନଈ। ନଈପାର ପରେ ଜୀବଜନ୍ତୁଭରା ବିପଦପୂର୍ଣ୍ଣ କଣ୍ଟାଝଣ୍ଟା ତୀଖ ପାହାଡ଼ିଆ ରାସ୍ତାରେ ଘଣ୍ଟାଘଣ୍ଟା ଚାଲୁଛନ୍ତି। କେବଳ ଏତିକି ନୁହେଁ ଲଞ୍ଚ୍ ଯୋଗେ ପାଣିରେ ୬୧ କିଲୋମିଟର ଅତିକ୍ରମ। ଏହି ଶିକ୍ଷକ ଦୁଇଜଣଙ୍କ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ଆଗରେ ହାର ମାନିଛି ନଈ ନାଳ ପାହାଡ଼, ପର୍ବତ ଜୀବଜନ୍ତୁ ସବୁକିଛି।

ମାଲକାନଗିରି ବିଛିନ୍ନାଞ୍ଚଳର ଏ କାହାଣୀ। ଶିକ୍ଷକ ଦ୍ୱୟ ହେଲେ ଗୁମ୍ମା ପଞ୍ଚାୟତ ଅଧୀନ କୁଡୁମୁଲୁଗୁମ୍ମା ଗାଁର ସନ୍ୟାସୀ ପାତ୍ର ଓ କୋଡେ ମଙ୍ଗଲୁ। ବିଛିନ୍ନାଞ୍ଚଳର ଅତି ଦୁର୍ଗମ ଅଞ୍ଚଳ ଭାବେ ପରିଚିତ ଅଣ୍ଡରାପାଲ୍ଲୀ ପଞ୍ଚାୟତର ଢାକଡ଼ପଦ ଗାଁରେ ରହିଛି ଏକ ୟୁଜିଏମଇ ସ୍କୁଲ। ଏହି ସ୍କୁଲ ହିଁ ସନ୍ୟାସୀ ପାତ୍ର ଓ କୋଡେ ମଙ୍ଗଲୁଙ୍କ କର୍ମକ୍ଷେତ୍ର । କୁଡୁମୁଲୁଗୁମ୍ମା ଗାଁରୁ ଢାକଡପଦ ସ୍କୁଲ ଭିତରେ ରହିଛି ନଈ ନାଳ ଓ ଘଞ୍ଚ ଜଙ୍ଗଲ। ଏହା ଏପରି ଦୁର୍ଗମ ଅଞ୍ଚଳ ଯେଉଁଠି ନା ଅଛି ପାନୀୟ ଜଳ, ନା ଅଛି ବିଜୁଳି। ଏପରିକି ସ୍ଥାୟୀ ରାସ୍ତାଟିଏ ବି ନାହିଁ। ପିଲାମାନଙ୍କୁ ପାଠ ପଢ଼ାଇବାକୁ ସନ୍ୟାସୀ ପାତ୍ର ଓ କୋଡେ ମଙ୍ଗଲୁଙ୍କୁ ଯେପରି ସଂଘର୍ଷ କରିବାକୁ ପଡେ, ତାହା ଆଖିରେ ନଦେଖିଲେ ବିଶ୍ୱାସ କରିହେବନାହିଁ। ଢାକଡପଦରେ ଅବସ୍ଥିତ ଏହି ସ୍କୁଲକୁ ଯିବାକୁ ହେଲେ ପ୍ରତି ସୋପାନରେ ଜୀବନ ସହିତ ଲଢ଼େଇ କରିବାକୁ ପଡ଼େ। ସବୁଦିନ ଗାଁରୁ ପ୍ରାୟ ୬୫ କିଲୋମିଟରରୁ ଅଧିକ ବାଟ ଯିବାକୁ ପଡେ।

ପ୍ରଥମେ ୬୧ କିଲୋମିଟର ଲଞ୍ଚ ଯୋଗେ ପାଣିରେ ଯିବାକୁ ପଡେ। ଗାଁରୁ ଯନ୍ତ୍ରୀ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଲଞ୍ଚରେ ଗଲେ ସେଠାରୁ ପୁଣି ପାଦରେ ଚାଲିଚାଲି କଣ୍ଟାଝଣ୍ଟା ଜୀବଜନ୍ତୁଭରା ବିପଦପୂର୍ଣ୍ଣ ପାହାଡ଼ିଆ ରାସ୍ତା ଦେଇ ଯିବାକୁ ପଡିଥାଏ। ଏମିତି ଅନେକ ଥର ହୋଇଛି, ଜୀବଜନ୍ତୁଙ୍କ ଆକ୍ରମଣର ଶିକାର ମଧ୍ୟ ହୋଇଛନ୍ତି। ଉଚ୍ଚାଖାଲ ଓ ପାହାଡ଼ ଧାରର ତୀଖ ରାସ୍ତା ପାର ହେବା ପରେ ବି ସଂଘର୍ଷ ସରେନି। ଶେଷରେ ପଡେ ଡାବୁଗୁଡ଼ା ନଈ। ଏହି ଭରା ନଈକୁ ପହଁରି ପହଁରି ପାର ହେବାକୁ ପଡିଥାଏ। ଲାଇଫ ଜ୍ୟାକେଟ ତ ସ୍ୱପ୍ନ, ଡଙ୍ଗାଟିଏ ବି ନଥାଏ । ଟିକେ ଏପଟସେପଟ ହେଲେ ଅଥଳ ପାଣିରେ ଜୀବନ ଚାଲିଯିବାର ଭୟ। ପ୍ରତିଦିନ ଅଣ୍ଟାରେ ଲାଉତୁମ୍ବ ବାନ୍ଧି ପାରି ହେବାକୁ ପଡେ ନଈ । ଆସନ୍ନ ବିପଦ ସାମ୍ନା କରୁଥିବା ବେଳେ ଗାଁ ଲୋକେ ଦୁଇ ଶିକ୍ଷକଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିଥାନ୍ତି।

ଦୁଇ ଶିକ୍ଷକ ସନ୍ୟାସୀ ପାତ୍ର ଓ କୋଡେ ମଙ୍ଗଲୁଙ୍କ ସହ ସମାନ ପରିସ୍ଥିତି ସାମ୍ନାକୁ କରିବାକୁ ପଡ଼େ ବିଛିନ୍ନାଞ୍ଚଳ ଅଣ୍ଡ୍ରେପାଲି ପଞ୍ଚାୟତର ସିଆରସିସି ଉମାକାନ୍ତ ଦାସଙ୍କୁ। ଅନେକ ସମୟରେ ସେ ମଧ୍ୟ ସ୍କୁଲକୁ ଯାଇଥାନ୍ତି। ଶିକ୍ଷାଦାନ ପ୍ରତି ଥିବା ନିଶା ଓ ଦାୟିତ୍ୱ ତୁଲାଇବାର ନିଷ୍ଠା ଯୋଗୁଁ ସନ୍ୟାସୀ ଓ କୋଡୁ ମଙ୍ଗଲୁ ଏବେ ଢାକଡପଦ ଗାଁ ଲୋକଙ୍କ ଆଖିରେ ବାସ୍ତବ ଜୀବନର ହିରୋ ପାଲଟିଯାଇଛନ୍ତି । ସେମାନଙ୍କୁ ଯେତେ ପ୍ରଶଂସା କଲେ ବି କମ୍‌ ହେବ। ମାତ୍ର ପ୍ରତିଦିନ ପାଣି ଭିତରେ ଏ ଦୁଃସାହସିକ ଯାତ୍ରାର ଚିତ୍ର ଦେଖିଲେ ମନରେ ସ୍ୱତଃ ପ୍ରଶ୍ନ ଉଠେ, ପ୍ରକୃତ ପକ୍ଷେ ଏତେ କଷ୍ଟ କଣ କେବଳ ପିଲାଙ୍କୁ ପାଠ ପଢାଇ ମଣିଷ କରିବା ପାଇଁ ନା ନିଜ ପେଟପାଟଣାର ବାଧ୍ୟବାଧକତା ଏହାର ଏକ ବଡ଼ ଅଂଶ ?

                                                                                                                                – ଈଶ୍ୱର ପଟ୍ଟନାୟକ ')}