କରୋନା ଭାଇରସ ଟୀକା ତିଆରି କରିବାରେ କାହିଁକି ବିଫଳ ହେଲା ବିଶ୍ୱ ?

୨୦୦୨ ମସିହାରେ ଚୀନର ଗୁଆଙ୍ଗଝୋ ପ୍ରଦେଶରେ ଗୋଟିଏ ଅଜଣା ଭାଇରସ ଆତ୍ମପ୍ରକାଶ କରିଥିଲା । ଏହାକୁ ସେତେବେଳେ ବୈଜ୍ଞାନିକ ସାର୍ସର ନାମ ଦେଇଥିଲେ ।  ସାର୍ସର ଅର୍ଥ ଥିଲା ସିଭିୟର ଏକ୍ୟୁଟ୍ ରେସପିରେଟରି ସିଣ୍ଡ୍ରୋମ୍,ମାନେ ଏଭଳି ରୋଗ ଯେଉଁଥିରେ ନିଶ୍ୱାସ ନେବାରେ  କଷ୍ଟ ହୋଇଥାଏ । ପରେ ବୈଜ୍ଞାନିକ ଜାଣିବାକୁ ପାଇଥିଲେ ଯେ, କରୋନା ଭାଇରସ କରାଣରୁ ସାର୍ସ ହୋଇଥାଏ ।  ପଶୁଙ୍କଠାରୁ ଏହା ମାନବ ଶରିରକୁ ପ୍ରବେଶ କରିଥାଏ ।  ସେହି ସମୟରେ ମାତ୍ର କେଇ ଦିନ ଭିତରେ ସାର୍ସ ୨୯ ଦେଶରେ ବିସ୍ତାର ଲାଭ କରିଥିଲା ।  ୮ ହଜାରରୁ ଅଧିକ ଲୋକ ସଂକ୍ରମିତ ହୋଇଥିଲେ ଓ ୮ଶହ ରୁ ଅଧିକ ପ୍ରାଣ ହରାଇଥିଲେ । ସେତେବେଳେ ପୁରା ଦୁନିଆ ଜାଣିବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲା ଯେ, ଏହାର ଟୀକା କେବେ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହେବ । ଏସିଆ,ୟୁରୋପ ଓ ଆମେରିକାର ଅନେକ ଗବେଷଣା କେନ୍ଦ୍ର ଏହାର ଟୀକା ପ୍ରସ୍ତୁତ କାମ ମଧ୍ୟ ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ । କିନ୍ତୁ ସାର୍ସ ଗାଏବ ହେବା ସହ ଟୀକା ପ୍ରସ୍ତୁତ ଉଦ୍ୟମ ମଧ୍ୟ ଶିତଳ ଭଣ୍ଡାରକୁ ଚାଲିଯାଇଥିଲା ।

ଟୀକା ତିଆରି କରିବା ଆବଶ୍ୟକତା

କିନ୍ତୁ କିଛି ଦିନ ଭିତରେ ସାର୍ସ ମହାମାରୀ ଉପରେ ବ୍ରେକ୍ ଲାଗିଥିଲା ।  ସାର୍ସ  ଯେମିତି ଆସିଥିଲା ସେମିତି ଗାଏବ ମଧ୍ୟ ହୋଇଯାଇଥିଲା । ଏବଂ ଏହାସହିତ ଟୀକା ତିଆରି ପାଇଁ ଚାଲିଥିବା ସବୁ ରିସର୍ଚ୍ଚ ବନ୍ଦ ହୋଇଯାଇଥିଲା । ଏହାର କିଛି ବର୍ଷ ପରେ ୨୦୧୨ରେ ଆଉ ଗୋଟିଏ ମହାମାରୀ ଆସିଥିଲା । ତା’ ନାମ ଥିଲା ମର୍ସ-କୋର୍ଭ (ମିଡିଲ ଇଷ୍ଟ୍ ରେସିପେରିଟାରି ସିଣ୍ଡ୍ରୋମ)  । ଏହି ଭାଇରସ ଓଟୋଙ୍କଠାରୁ ମାନବ ମଧ୍ୟକୁ ପ୍ରବେଶ କରିଥିଲା । ସେତେବେଳେ ବି ଟୀକା ତିଆରି ପାଇଁ ଜୋରଦାର ଉଦ୍ୟମ ହୋଇଥିଲା । କିନ୍ତୁ ସାର୍ସ ଭଳି ସେହି ଉଦ୍ୟମ ମଧ୍ୟ ବନ୍ଦ ହୋଇଥିଲା ।

ଏବେ ପାଖାପାଖି ୨୦ ବର୍ଷ ପରେ କୋରନା ଭାଇରସ ୧୬ ଲକ୍ଷରୁ ଅଧିକଙ୍କୁ ସଂକ୍ରମିତ କରାଇ ସାରିଛି । ୧ ଲକ୍ଷରୁ ଅଧିକ ପ୍ରାଣ ହରାଇ ସାରିଲେଣି । ଆଉ ଏହାସହ ପୁଣିଥରେ ସେଇ ପୁରୁଣା ପ୍ରଶ୍ନ ଦୋହରାଯାଉଛି ଯେ, ଟୀକା କେବେ ତିଆରି ହେବ ?  କରୋନା ପରିବାରର ଅନ୍ୟ ଭାଇରସଙ୍କ ଆତଙ୍କରୁ ଆମେ କଣ ପାଇଁ କୌଣସି ଶିକ୍ଷା ନେଇ ପାରିଲେ ନାହିଁ ? ଯେତେବେଳେ କି ବିଶ୍ୱର ବୈଜ୍ଞାନିକ ମାନେ ଜାଣିଥିଲେ ଯେ, କରୋନା କାରଣରୁ ମହାମାରୀ ସୃଷ୍ଟି ହୋଇପାରେ ।

ଆମର କୌଣସି ଆଗ୍ରହ ନାହିଁ

କିନ୍ତୁ ଆମେରିକାର ହ୍ୟୁଷ୍ଟନର ବୈଜ୍ଞାନିକଙ୍କ ଗୋଟିଏ ଟିମ୍ କରୋନା ଟୀକା ତିଆରି କାମ ବନ୍ଦ କରିନଥିଲେ । ୨୦୧୬ରେ ସେମାନେ ନିଜ ଉଦ୍ୟମରେ ସଫଳ ହୋଇଥିଲେ । ସେମାନେ ସେହି ବର୍ଷ କରୋନା ଭ୍ୟାକସିନ୍ ତିଆରି କରିବାରେ ସଫଳ ହୋଇଥିଲେ । ବିବିସି ରିପୋର୍ଟ ଅନୁସାରେ ବେୟଲର କଲେଜ୍ ଅଫ୍ ମେଡିସିନର ନ୍ୟାସନାଲ ସ୍କୁଲ ଟ୍ରପିକାଲ ମେଡିସିନର ସହ ନିର୍ଦ୍ଦେଷକ ମାରିଆ ବୋଟ୍ଟାଜି କହିଥିଲେ ଯେ,ଆମେ ଭ୍ୟାକସିନ୍ ତିଆରି କରିସାରିଥିଲୁ ଓ ଟୀକାର ପ୍ରାଥମିକ ଉତ୍ପାଦନ ପ୍ରକ୍ରିୟାର ମୁଖ୍ୟ ପଥ ଅତିକ୍ରମ କରିସାରିଥିଲୁ । ଏହାର କ୍ଲିନିକାଲ ଟେଷ୍ଟ ପାଇଁ ଆମେ ଏନଆଇଏଚ(ନ୍ୟାସନାଲ ଇନଷ୍ଟିଚ୍ୟୁଟ୍ ଅଫ୍ ହେଲ୍ଥ)କୁ ଯୋଗାଯୋଗ କରିଥିଲୁ କିନ୍ତୁ ଆମେରିକାର ନ୍ୟାସନାଲ ଇନଷ୍ଟିଚ୍ୟୁଟ୍ ଅଫ୍ ହେଲ୍ଥର ଆମକୁ ଉତ୍ତର ଥିଲା ଯେ, ଦେଖନ୍ତୁ ବର୍ତ୍ତମାନ ପାଇଁ ଆମର ଏହାକୁ ନେଇ କୌଣସି ଆଗ୍ରହ ନାହିଁ ।

ବଜାର ନାହିଁ ତ’ ରିସର୍ଚ୍ଚ ବି ବନ୍ଦ

ସେତେବେଳେ ସାର୍ସକୁ ନେଇ ରିସର୍ଚ୍ଚ ଏଥିପାଇଁ କରାଯାଇଥିଲା ଯେ, ଏହି ମହାମାରୀ ହଠାତ ମରିଯାଇଥିଲା । ପୁଣି ଏହା ଏସିଆ ଭିତରେ ସୀମିତ ଥିଲା । ୟୁରୋପ କିମ୍ବା ଆମେରିକା ଭଳି ଦେଶକୁ ଯାଇନଥିଲା । ବୈଜ୍ଞାନିକଙ୍କ କହିବା ହେଉଛି ସେତେବଳେ ଯଦି ସାର୍ସ ଉପରେ ଅଧିକ ଗବେଷଣା ହୋଇଥାନ୍ତା ତେବେ ଏବେ କରୋନା କୋଭିଡ୍ ୧୯ ଉପରେ ରିସର୍ଚ୍ଚ ପାଇଁ ବୈଜ୍ଞାନିକଙ୍କ ପାଖରେ ଅଧିକ ତଥ୍ୟ ଥାନ୍ତା ।

ସେତେବେଳେ ମାତ୍ର ୧୫ ଲକ୍ଷ ଡଲାର ଖର୍ଚ୍ଚ କରି ଏହାର ମାନବ ଉପରେ ପରୀକ୍ଷା କରାଯାଇ ପାରିଥାନ୍ତା । କିନ୍ତୁ ଫଣ୍ଡିଂ ଏଥିପାଇଁ ବନ୍ଦ ହୋଇଯାଇଥିଲା ଯେ, କରୋନା ସାର୍ସର ବଜାର ନଥିଲା । ଅର୍ଥାତ ସାର୍ସ ହଠାତ ବନ୍ଦ ହୋଇଯାଇଥିଲା । ତେଣଉ କୌଣସି ଔଷଧ କଂପାନୀ ଏଥିରେ ନିବେଶ କରିବାକୁ ଚାହିଁ ନଥିଲେ । ଯେହେତୁ ବଜାର ନଥିଲା ତେଣୁ ଅର୍ଥ ଦେବା ବନ୍ଦ ହୋଇଥିଲା । ସତ ହେଉଛି ଯେତେବେଳେ ବଜାର ଥାଏ ସେତେବେଳେ ଗୋଟିଏ ସମାଧାନ ମଧ୍ୟ ଥାଏ । କିନ୍ତୁ ବଜାର ନଥିଲେ କେହି ମଧ୍ୟ ଟଙ୍କା ଖର୍ଚ୍ଚ କରିନଥାନ୍ତି । ଆଜି କରୋନା ଭାଇରସର ଅନେକ ଭ୍ୟାକସିନ୍ ଅଛି କିନ୍ତୁ ସମସ୍ୟା ହେଲା ଏହି ସବୁ ଭ୍ୟାକସିନ୍ ଘୁଷୁରି,କୁକୁଡା ଓ ଗାଇଙ୍କ ପାଇଁ  । ମଣିଷ ପାଇଁ କୌଣସି ଭ୍ୟାକସିନ୍ ତିଆରି ହୋଇନାହିଁ ।

ମାନବୀୟ ସଂକ୍ରମଣକୁ ରୋକାଯାଇ ପାରିବ ତେଣୁ କୌଣସି ଭ୍ୟାକସିନ୍ ପାଇଁ କାମ ହୋଇନଥିଲା । କିନ୍ତୁ କୋଟି କୋଟି ଟଙ୍କାର ପଲ୍ୟୁଟାରି ଫାର୍ମର ସୁରକ୍ଷା ପାଇଁ କରୋନା ଭ୍ୟାକସିନ୍ ତିଆରି ହୋଇ ସାରିଛି ।

ଏଥିପାଇଁ ବିଶେଷଜ୍ଞ ସରକାରଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଦାୟୀ କରୁଛନ୍ତି । ସେମାନଙ୍କ କହିବା ହେଉଛି,ଏଭଳି ଗବେଷଣାରେ ସରକାରଙ୍କ ଟଙ୍କା ଖର୍ଚ୍ଚ କରିବା କଥା । କିନ୍ତୁ ସାର୍ସ ପରେ କୌଣସି ଦେଶର ସରକାର ଏହାର ଟୀକା ପ୍ରସ୍ତୁତ ପାଇଁ ଗବେଷଣା ଜରୁରୀ ବୋଲି ଭାବିନଥିଲେ ।

କରୋନା ଯୁଦ୍ଧରେ ମିଳିବ ସଫଳତା…ବର୍ଷ ଶେଷ ସୁଦ୍ଧା ଭାରତରେ ଆସିପାରେ ଭ୍ୟାକ୍ସିନ୍ !