ହଥରସ ଗଣଦୁଷ୍କର୍ମ ପାଇଁ ଦାୟୀ କିଏ ? ଜର୍ଜର ସାମାଜିକ ବ୍ୟବସ୍ଥା ?

ଭୁବନେଶ୍ୱର: ଉତ୍ତରପ୍ରଦେଶ ଗଣଦୁଷ୍କର୍ମ ପରେ ସାରା ଦେଶ ଏବେ ନ୍ୟାୟ ମାଗୁଛି । ଅପରାଧୀକୁ ଦଣ୍ଡ ଦେବା ପାଇଁ  ସାଧାରଣର ମନରେ ବ୍ୟଗ୍ରତା ଦେଖାଦେଉଛି । ଯେଉଁ ଭଳି ଏହି ନିର୍ମମ ଗଣଦୁଷ୍କର୍ମ ଓ ହତ୍ୟାକାଣ୍ଡ ହେଲା ତାହା ନାରୀଙ୍କ ପ୍ରତି ସମାଜରେ ଥିବା ଏକ ଅସଙ୍ଗତ ଦୃଷ୍ଟିଭଙ୍ଗୀକୁ ସ୍ପଷ୍ଟ କରୁଛି । ମଣିଷତ୍ୱକୁ ତାତ୍ସଲ୍ୟ କରୁଥିବା ଏହି ଗଣଦୁଷ୍କର୍ମ ଉପରେ ଏବେ ସାରା ଦେଶବାସୀଙ୍କ ନଜର । ଏଣୁ ଉତ୍ତରପ୍ରଦେଶ ସରକାରଙ୍କ ଦାୟିତ୍ୱ କେବଳ ପୀଡିତାଙ୍କ ପରିବାରକୁ ଆର୍ଥିକ ସହାୟତା ଦେବାରେ ସୀମିତ ନୁହେଁ ବରଂ ଏଭଳି ତମାମ୍ ଆଇନ ଓ ସାମାଜିକ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଆଣିବା, ଯାହା ଆଗାମୀ ଦିନରେ ଏହି ସାମାଜିକ ବ୍ୟାଧିକୁ ମାରିପାରିବ । ଏଇ କିଛି ଦିନ ତଳେ ଏନସିଆରବି ରିପୋର୍ଟ ଆସିଲା । ଦିନକୁ ୮୭ଜଣ ମହିଳାଙ୍କୁ ଦୁଷ୍କର୍ମ ହେଉଛି । ମହିଳାଙ୍କ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଅପରାଧ ୭ ପ୍ରତିଶତ ବଢ଼ିଛି । ଏହି ଅପରାଧ ମଧ୍ୟରେ ସବୁ ସାମିଲ । ନାରୀ ନିର୍ଯ୍ୟାତନା ଓ ଗଣଦୁଷ୍କର୍ମ ବି ।

ତେବେ ଘଟଣାକୁ ଫେରିବା । ହସରଥରେ ଘଟିଥିବା ଘଟଣା ପଛରେ ଦାୟୀ କିଏ? ଯେଉଁ ଚାରି ଜଣଙ୍କୁ ପୋଲିସ ଅଭିଯୁକ୍ତ ସଜେଇଛି, ସେମାନେ? ଯଦି ବାସ୍ତବରେ କେବଳ ସେମାନଙ୍କୁ ଦାୟୀ ବୋଲି ମାନି ନେବା ତେବେ ଭୁଲ୍ ହେବ । ସମାଜ ଭିତରେ ଚଳିବାକୁ ହେଲେ ସମାଜ ସହ ଖାପ ଖୁଆଇବାକୁ ପଡ଼େ । ସମାଜ ଆଖିରେ ଦୁନିଁଆ ଦେଖିବାକୁ ହୁଏ । ଠିକ୍ ଯେମିତି ହସରଥରେ ରହୁଥିବା ସବୁ ପରିବାର ପରସ୍ପର ସହ ଏକ ଅନ୍ୟାୟିକ ଅବସ୍ଥାରେ ଖାପ ଖାଇଯାଇଛନ୍ତି । ଏହି ମର୍ମଦୁନ୍ତ ଘଟଣା ଘଟିବା ପରେ କିଛି ଜାତୀୟ ଗଣମାଧ୍ୟମ ହସରଥର ବୁଲଗଡ଼ି ଗାଁରେ ପହଞ୍ଚି ଗ୍ରାଉଣ୍ଡ ଜିରୋର ଖବର ପରଖିବାକୁ ଚାହିଁଥିଲେ ।

ମିଳିଥିବା ଖବର, ଭାରତୀୟ ସାମାଜିକ ବ୍ୟବସ୍ଥାକୁ ନଗ୍ନ କରିବା ପାଇଁ ଯଥେଷ୍ଟ ଥିଲା । ଥରେ ଚିନ୍ତା କରନ୍ତୁ ତ, ଆପଣଙ୍କ ଅଞ୍ଚଳରେ ଏଭଳି ଏକ ଘଟଣା ଘଟିଗଲେ ଲୋକଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ କେତେ ଆକ୍ରୋଶ ତିଆରି ହେବ । ମାତ୍ର ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟର କଥା ସେଭଳି କୌଣସି ମନୋଭାବ କିମ୍ୱା ଭାବପ୍ରବଣତା ସେଠାରେ ଦେଖିବାକୁ ମିଳିନଥିଲା । ଏବେ ବି ସମସ୍ତେ ଏକ ସ୍ୱାଭାବିକ ଜୀବନ ନେଇ ବଞ୍ଚୁଛନ୍ତି ।

ଏହାସହ ପଢନ୍ତୁ;- ତଦନ୍ତରେ ଖୁସି ନୁହଁନ୍ତି ହାଥରସ୍ ଗଣଦୁଷ୍କର୍ମ ପୀଡ଼ିତାଙ୍କ ବାପା

ଦଳିତ ସମ୍ପ୍ରଦାୟ ଯୁବତୀଙ୍କ ସହ ଗଣଦୁଷ୍କର୍ମ ହୋଇଛି । ହେଲେ ପରିବାରକୁ ବାଦ ଦେଲେ ଜଣେ ମଧ୍ୟ ଗଣଦୁଷ୍କର୍ମ ସମ୍ପର୍କରେ ମତ ରଖିବାକୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ନୁହନ୍ତି । ଏକ ଅଜବ ନିରବତା ଯାହା ଅସହ୍ୟ ହୋଇ ପଡ଼ୁଥିଲା । ଯାହା ପାଖରେ ପହଞ୍ଚି ଗଣଦୁଷ୍କର୍ମ କଥା ପଚାରିଲେ ସମସ୍ତେ ନିରୁତ୍ତର । କେହି କହିବାକୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ନୁହେଁ । ପ୍ରଶ୍ନ କରିବାକୁ, ଦାବି ରଖିବାକୁ କିମ୍ୱା ଅଭିଯୁକ୍ତଙ୍କୁ ବିରୋଧ କରିବାକୁ ଜଣେ ହେଲେ ମଧ୍ୟ ପସ୍ତୁତ ନୁହେଁ ।

ସବୁ ଯେମିତି ଚିରାଚରିତ ଭାବେ ସେମାନଙ୍କର ଅସ୍ଥିମଜ୍ଜାଗତ ହୋଇ ଗଲାଣି  । ତଥାକଥିତ ଉଚ୍ଚ ଜାତିର ଲୋକଙ୍କ ସଂଖ୍ୟା ଗାଁରେ ସବୁଠାରୁ ଅଧିକ । କେବଳ ଠାକୁର ଓ ବ୍ରାହ୍ଣଣ ପରିବାରକୁ ନେଇ ପୁରା ଗାଁ । ହାତ ଗଣତି ୪ଟି ପରିବାର ଦଳିତ । ସେଇ ୪ଟି ପରିବାର ଭିତର ଗୋଟିଏ ପରିବାରର ଝିଅ ଥିଲା ପୀଡ଼ିତା । ପଡୀତିତାଙ୍କ ସମେତ ଥିବା ୪ଟି ପରିବାରକୁ ଗାଁର ତଥାକଥିତ କଙ୍ଗାରୁକୋର୍ଟ ପକ୍ଷରୁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶନାମା ମଧ୍ୟ ଥିଲା । ନଳା ସଫା କରିବାଠାରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ସବୁ ପ୍ରକାରର ସଫେଇ କାର୍ଯ୍ୟର ଦାୟିତ୍ୱ ଏମାନଙ୍କ ଉପରେ ଥୋପା ଯାଇଥିଲା ।

ଏହାସହ ପଢନ୍ତୁ – ହାଥରସ୍ ଯିବାବେଳେ ରାହୁଲଙ୍କୁ ପୋଲିସ୍ ମାଡ଼, ଭାଇ-ଭଉଣୀ ଅଟକ

ପାରିଶ୍ରମିକ ବାବଦକୁ ଯାହା ମିଳୁଥିଲା ସେତିକି ହିଁ ପ୍ରାପ୍ତ । କାମ ପରେ ନିଜ ପାରଶ୍ରମିକ ପାଇଁ ହକ୍ ବି ନଥିଲା । କଥା କହିବାର ହକ୍, ତଥାକଥିତ ଉଚ୍ଚଙ୍କ ଭିତରେ ମତ ରଖିବାର ହକ୍ ପାଇଁ ଏହି ଦଳିତମାନେ ଥରୁଟିଏ ପ୍ରୟାସ କରୁନଥିବା କଥାକୁ ନିଜେ ସ୍ୱୀକାର କରିଛନ୍ତି ପୀଡ଼ିତାଙ୍କ ବଡ଼ଭାଇ । ତାଙ୍କ କହିବା କଥା ଯେ ଗାଁର ପ୍ରତିଟି ଚଳଣୀରେ ଉଚ୍ଚ-ନିଚ୍ଚର ଭେଦଭାବ ସ୍ପଷ୍ଟ ଭାବେ ବାରି ହୋଇପଡ଼ିବ ।

ସବୁକଥାରେ ଉଚ୍ଚଙ୍କ ମନମାନିକୁ ନେଇ ଅଭିଯୋଗ କରିବାର ସୁଯୋଗ ମଧ୍ୟ କେବେ ପାଇନୁ । ଏଣୁ ଏଠାରେ ବଞ୍ଚିବା କଷ୍ଟ । ତେବେ ଆଜି ଭଉଣୀ ଚାଲିଯିବା ପରେ ପୋଲିସ ଆସି ଘଟଣାର ତଦନ୍ତ କରିବା କିମ୍ୱା କାଗଜ-କଲମ-ବୁମ୍ ଧରି ଗଣମାଧ୍ୟମ ସେମାନଙ୍କ ଦରଦକୁ ଲୋକଙ୍କ ସାମ୍ନାକୁ ଆଣିବାକୁ ପ୍ରୟାସ କରୁଛନ୍ତି । ନିଜ ଦରଦ ଶୁଣାଇବା ପାଇଁ କାହା ଜୀବନ ଦେବାକୁ ପଡ଼ୁଛି । ୟାଠାରୁ ବଳି ଦୁର୍ଭାଗ୍ୟ କାହାର ଥାଇପାରେ । ସମ୍ୱିଧାନର  ଧାରା ୧୭ କୁହେ, ଛୁଆଁ ଅଛୁଆଁକୁ ମନୋଭାବକୁ ଆମେ କେବେଠାରୁ ଉପାଡ଼ି ଫିଙ୍ଗିସାରିଛୁ ।  ଏସବୁ ଆଇନଗତ ଅପରାଧ । ହେଲେ ବାସ୍ତବତା ଭିନ୍ନ । ଯଦି ବାସ୍ତବତା ଭିନ୍ନ ତେବେ ଏଇ ଆଇନ କାହା ପାଇଁ? ଦଳିତ ପିଲା ଖେଳିବା ବେଳେ ଯଦି ଭୂଲବଶତଃ ଏକ ତଥାକଥିତ ଉଚ୍ଚ ଜାତିର ପିଲାଙ୍କ ସଂସ୍ପର୍ଶରେ ଆସିଯାଏ, ତେବେ ଗାଁରେ ତୁମ୍ୱିତୋଫାନ ହୋଇଯାଏ । ଏସବୁକୁ ବିରୋଧ କରିବାକୁ ସ୍ୱର ସେମାନଙ୍କୁ ଦେବ କିଏ? ସେମାନଙ୍କ ସହ ହେଉଥିବା ସାମାଜିକ ଭେଦଭାବ ଜଣାଇବାକୁ ନିଜ ଆଡ଼ୁ ଆସିପାରୁନଥିବା ଲୋକଙ୍କ ପାଇଁ ସରକାରର କର୍ତ୍ତବ୍ୟ କଣ?

ଥରେ ଭାବନ୍ତୁ, ସମାଜ ଭିତରେ ବଞ୍ଚିଥିବା ମଣିଷ ପାଇଁ ଆଉ ଜଣେ ମଣିଷ ହିଁ ତ ସମ୍ୱେଦନଶୀଳ ହେବ ନା’! ଅର୍ଥାତ୍ ଝିଅଟିର ଗଣଦୁଷ୍କର୍ମ ହେବା ପରେ ଠାକୁର ଓ ବ୍ରାହ୍ଣଣ ପରିବାର ଆ ହା ପଦେ କହିବାକୁ ନଆସିଲେ, ସେ କି ମଣିଷ, ଯେ । ଠିକ୍ ଏମିତି ହୋଇଛି ସେଇ ଗାଁରେ । ତମାମ୍ ପରିବାରକୁ ଘଟଣା ବିଷୟରେ ପଚାରିବା ପରେ ଉତ୍ତର ମିଳିଛି, ଆମେ ସେ ବିଷୟରେ ଅଜ୍ଞ । କଣ ଘଟିଛି ସେ ବିଷୟରେ ଜଣା ନାହିଁ । ନିଜ ଜାତିକୁ ନେଇଆଖିରେ ଏମିତି ଅନ୍ଧପୁଟୁଳି ବନ୍ଧା ଯାଇଛି ଯେ ମଣିଷ, ଦରଦ ଓ ବେଦନାକୁ ବୁଝିବାକୁ ନାରାଜ ।

ଆମେ ସିନା ଲକ୍ଷ୍ନୌ ଓ ଦିଲ୍ଲୀ ଭଳି ସହରେ ପ୍ଲାକାର୍ଡ ଧରି ବଳାତ୍କାରୀ ଓ ହତ୍ୟାକାରୀ ପାଇଁ ନ୍ୟାୟ ମାଗିବା, ହେଲେ କିଏ ବିଶ୍ୱାସକୁ ନେବ ଯେ ଆଗାମୀ ଦିନରେ ସେଇ ଅନ୍ଧାରୀମୂଲକରେ ପୁଣି ଏମିତି ଘଟଣା ଘଟିବନି ବୋଲି । ଜାତିବାଦର ବର୍ବରତାରୁ ଜନ୍ମ ନେଉଥିବା ଘୃଣ୍ୟ ଅପକର୍ମ ପଛରେ ଯେ ଏକ ମିଛ ସ୍ୱାଭିମାନ ବଢୁଛି, ସେକଥା କିଏ ବୁଝିବ । ବ୍ରାହ୍ଣଣ ବୋଲି କିଛି ଗର୍ବ କରିବାର ନାହିଁ କିମ୍ୱା ଦଳିତ ବୋଲି କେହି ହତଭାଗ୍ୟ ନୁହେଁ, ଏକଥା ସେହି ଗାଁ କେବେ ବୁଝିବ । ଟିଭି ପରଦାରେ ପୀଡ଼ିତାଙ୍କ ସମ୍ପର୍କରେ ଶୁଣି ଆମ ଲୋମଟାଙ୍କୁରି ଯାଏ । ଦୁଃଖ ଲାଗେ । ଦୁଷ୍କର୍ମ ରୋକିବା ପାଇଁ ଅନେକ ଚର୍ଚ୍ଚା ହୁଏ । ହେଲେ ଏକଥା ସତ ଯେ ହସରଥ ଦୁଷ୍କର୍ମ ପଛରେ ରହିଛି ଏ ସକ୍ରିୟ ଜାତିବାଦର ମାନସିକତା ।