ସୋସିଆଲ୍ ମିଡିଆରେ ଶ୍ରୀଜନାଙ୍କୁ ସାବାସି: ୨୨ ଦିନର କଅଁଳା ଛୁଆକୁ ନେଇ ଚାଲିଆସିଲେ ଅଫିସ୍…
ଭୁବନେଶ୍ୱର, ବ୍ୟୁରୋ; ସେଦିନ ନିଜ ଅସୁସ୍ଥ ପୁଅକୁ ବିଛଣାରେ ଛାଡ଼ି ବନ୍ୟା ପ୍ରପୀଡ଼ିତ ଲୋକଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ ପାଇଁ ଆଗେଇ ଆସିଥିଲେ ଉତ୍କଳମଣୀ ଗୋପବନ୍ଧୁ ଦାସ । ଲୋକ ତ ସାହାଯ୍ୟ ପାଇଗଲେ କିନ୍ତୁ ଘରକୁ ଫେରିବାବେଳକୁ ପୁଅ ଆଉ ନଥିଲା ।…. ଆଜି ସେ ନଈବଢ଼ି ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ଅଛନ୍ତି ଗୋପବନ୍ଧୁ, ଅଛି ସେ ଛୁଆ ।
ଜଣେ ମହିଳା ଆଇଏସ୍ ଅଫିସରଙ୍କ କର୍ତ୍ତବ୍ୟବୋଧ ଆଗରେ ମଥା ନୁଆଁଇଛି ଭାରତ । କରୋନାର କାଳ ବେଳାରେ ନିଜ ମାସକର ଛୁଆକୁ କାଖରେ ଧରି କର୍ତ୍ତବ୍ୟର ଆହ୍ଵାନରେ ପାଦ ରଖିଛନ୍ତି ବିପଦର ଚହଲାପାଣିରେ । ତାଙ୍କ ଅସୀମିତ ସାହସ ଦେଖିଲେ ଆପଣ ବି କହିବେ ।
କୋଳରେ 22 ଦିନର କଅଁଳା ଛୁଆ । କୁଆଁ କୁଆଁ ଡାକ ଛଡ଼ା ଭଲରେ ମାଆ ମାଆ ବି ଡାକିବା ଜାଣିନି । ତା ମାଆ ତାକୁ ଗୋଟେ ହାତରେ ଧରି ଆର ହାତରେ କଣ କଣ କରିଯାଉଛି ତାହା ବି ସେ ବୁଝିପାରୁନି । କିନ୍ତୁ ଏ ଦେଶ ବୁଝିପାରୁଛି ଜଣେ ମାଆର ତ୍ୟାଗ ଓ ବଳିଦାନକୁ । ଗର୍ବ କରୁଛି ତା ମଣିଷପଣିଆକୁ ନେଇ, ସଲାମ କରୁଛି ତା କର୍ତ୍ତବ୍ୟବୋଧତା ପାଇଁ ।
ସୋସିଆଲ ମିଡ଼ିଆରେ ଘୁରି ଘୁରି ପ୍ରଶଂସା ସାଉଁଟୁଥିବା ଏ ଚିତ୍ର ବର୍ଣ୍ଣନା କରୁଛି ଦେଶ ଭକ୍ତିର ଏ ରଙ୍ଗ କେତେ ଗାଢ଼ । ଦେଶ ସେବାର ରାଣ ଖାଇଥିବା ଏ ଅଧିକାରୀ ଜଣକ ସାଧାରଣ ଅଫିସ୍ର କିରାଣୀ କି ବଡ଼ବାବୁ ନୁହନ୍ତି । ଏ ହେଉଛନ୍ତି ୨୦୧୩ ବ୍ୟାଚ୍ର ଆଇଏସ୍ ଶ୍ରୀଜନା ଗୁମ୍ମାଲା । ଗ୍ରେଟର ବିଶାଖପାଟଣା ମୁନସିପାଲଟି ନିଗମର କମିଶନର । କିନ୍ତୁ କାହିଁକି ଚର୍ଚ୍ଚାରେ ଏ ମହିଳା ? କାହିଁକି ଦେଶ କହୁଛି ସାବାସ୍ ଶ୍ରୀଜନା ? ତାଙ୍କ କାହାଣୀ ଜାଣିଲେ ଆପଣ ବି ଏ ମାଆକୁ କରିବେ ଶତ ସଲାମ ।
ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ସୁଖକୁ ପଛ କରି ଦେଶ ମାତୃକାର ସେବାକୁ ଆଗକୁ ଆଣିଥିବା ଏ ମହିଳାଙ୍କ ପାଇଁ ପ୍ରାଶାସନିକ ସେବାରେ ଥିବା ଅଧିକାରୀଙ୍କ ପାଇଁ ବଦଳିଯିବ ଆପଣଙ୍କ ଭାବନା । ନିଜ ପ୍ରସୂତିକାଳୀନ ଛୁଟିକୁ ଅଧାରୁ ଛୁଟି କରି କର୍ତ୍ତବ୍ୟର ଡାକରେ ଚାଲି ଆସିଛନ୍ତି ଅଫିସକୁ । ୬ ମାସର ସରକାରୀ ଛୁଟି ମିଳିଥିଲା । ଘରେ ଆରାମରେ ଅୟସ କରିଥାନ୍ତେ । କିନ୍ତୁ ଘରେ ଅଟକାଇପାରିଲାନି କର୍ତ୍ତବ୍ୟର ଡାକ । କେମିତି ବା ବସିଥାନ୍ତେ ।
ସେ ପରା ପିଲାବେଳେ ଗୀତାରେ ପଢ଼ିଛନ୍ତି କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ଆଗ, ବାକି ସବୁ ପଛ । ମାଆ ହେବାର ଦାୟିତ୍ୱ ବାଦ୍ ତାଙ୍କ ପାଇଁ ବଡ଼ ଦାୟିତ୍ୱ ତାଙ୍କ ପଦର । କାୟା ମେଲାଇ କରୋନା ଜଣେ ପରେ ଜଣକୁ ନିଜ ଆଡ଼କୁ ଟାଣିନେଉଛି । ଲକ୍ଡାଉନ୍ର ଲକ୍ ଖୋଲି ବାହାରେ ସ୍ୱାଧୀନ ଭାବେ ବୁଲିବା ପାଇଁ ଲୋକଙ୍କ ପାଖରେ ଜୁ ନାହିଁ । ଏମିତି ସମୟରେ ଘରେ ଥିବା ଲୋକଙ୍କ ପାଖରେ କେମିତି ପହଁଚିବ ଜରୁରୀକାଳିନ ସେବା ସେ ଚିନ୍ତା ଘାରିଲା ଶ୍ରୀଜନାଙ୍କୁ । କାଖରେ ଧରିଲେ ଛୁଆକୁ ସିଧା ଚାଲିଆସିଲେ ଅଫିସ । ନିଜେ ମାଆ ହେବାର କର୍ତ୍ତବ୍ୟକୁ ପଛ କରି ଏଭଳି ଏକ ଘଡ଼ିସନ୍ଧି ମୁ୍ହୂର୍ତ୍ତରେ ଭାରତ ମାତାର ସେବାକୁ ବ୍ରତ ବୋଲି ମାନିଛନ୍ତି । ଏଥିପାଇଁ କିଏ ତାଙ୍କୁ ବାଧ୍ୟ କରିନି । ବରଂ ନିଜ ହୃଦୟର ଅନ୍ତସ୍ୱରକୁ ନିଜେ ଶୁଣିପାରିଛନ୍ତି ସେ । ଲୋକଙ୍କୁ କେମିତି ଅନବରତ ସ୍ୱଚ୍ଛ ପିଇବା ପାଇଁ ମିଳିପାରିବ ତାକୁ ଦେଇଛନ୍ତି ଅଗ୍ରାଧିକାର । ଏଥିସହ ଫୋନ୍ଯ଼ୋଗେ ବୁଝୁଛନ୍ତି ଲୋକଙ୍କ ଭଲମନ୍ଦ ହାନିଲାଭ । ଜନସାଧାରଣଙ୍କ କଥା ବୁଝିବା ସହ ପ୍ରତି ୪ ଘଣ୍ଟାରେ ନିଜ ପିଲାକୁ କ୍ଷୀର ଦେବାକୁ ବି ଭୁଲିନାହାନ୍ତି । ନିଜ ଛୁଆ ପାଇଁ ଡର ନାହିଁ । ବରଂ ଜଣେ ପ୍ରଶାସକ ଭାବେ ଜନତାଙ୍କ ଭିତରେ ଥିବା କରୋନା ଡର ତାଙ୍କୁ କର୍ତ୍ତବ୍ୟର ଡୋରୀରେ ଟାଣିଆଣିଛି । ଯାହାକୁ ଦେଖି ଅଭିଭୂତ ହୋଇଛି ଭାରତ । ସଲାମ କରିଛି ଜଣେ ମାଆର ମଣିଷପଣିଆକୁ । ସାଉଁଟିଛି ଉତ୍ସାହର ଇନ୍ଧନ ।