‘କ୍ୟାନ୍ସର ଆକ୍ରାନ୍ତ ପରେ ଭାଙ୍ଗିପଡ଼ିଥିଲି, ସଚିନ୍ଙ୍କ ପାଇଁ ଫେରିଥିଲି କ୍ରିକେଟ୍କୁ’
1 min readଟିମ୍ ଇଣ୍ଡିଆର ପୂର୍ବତନ କ୍ରିକେଟର ଯୁବରାଜ ସିଂ ଅନେକ ଥର ଦଳକୁ ନିଜ ଦମ୍ରେ ଜିତାଇଛନ୍ତି । ୨୦୦୭ ଟି-୨୦ ବିଶ୍ୱକପ୍ ହେଉ କିମ୍ବା ୨୦୧୧ ବିଶ୍ୱକପ୍, ଉଭୟ ଟୁର୍ଣ୍ଣାମେଣ୍ଟରେ ଯୁବରାଜଙ୍କ ପ୍ରମୁଖ ଭୂମିକା ରହିଥିଲା । ହେଲେ ଦୁଃଖର କଥା ୨୦୧୧ ବିଶ୍ୱକପ୍ ପରେ ଯୁବରାଜଙ୍କୁ କର୍କଟ ରୋଗ ସହ ଲଢ଼ିବାକୁ ପଡ଼ିଥିଲା । କର୍କଟ ରୋଗରେ ଆକ୍ରାନ୍ତ ହେବା ପରେ ସେ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଭାଙ୍ଗି ପଡ଼ିଥିଲେ । ଆଉ ଆନ୍ତର୍ଜାତୀୟ କ୍ରିକେଟ୍କୁ ଫେରିବେ କି ନାହିଁ ସେନେଇ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଇ ପାରୁନଥିଲେ ।
ତେବେ ଏଭଳି ଘଡ଼ିସନ୍ଧି ମୂହୁର୍ତ୍ତରେ ସେ ନିଜକୁ ସମ୍ଭାଳୁଥିବା ବେଳେ କ୍ରିକେଟ୍ ଜଗତର ଭଗବାନ କୁହାଯାଉଥିବା ସଚିନ୍ ତେନ୍ଦୁଲକର ତାଙ୍କୁ ଶକ୍ତି ପ୍ରଦାନ କରିଥିଲେ । ଯୁବରାଜଙ୍କ ମନୋବଳ ବୃଦ୍ଧି କରିବା ସହ ତାଙ୍କୁ ପୁଣି ଥରେ ମଇଦାନକୁ ଓହ୍ଲାଇବା ପାଇଁ ଆମନ୍ତ୍ରଣ କରିଥିଲେ । ଅସୁସ୍ଥ ଥିବା ବେଳେ ମଧ୍ୟ ସଚିନ୍ଙ୍କ ସହ ଯାେଗାଯୋଗରେ ଥିଲେ ଯୁବରାଜ ।
ନିକଟରେ ଯୁବରାଜ ଏକ ସାକ୍ଷାତକାରରେ କହିଛନ୍ତି ଯେ, ଦୀର୍ଘ ଦିନ ଧରି ଆନ୍ତର୍ଜାତୀୟ କ୍ରିକେଟ୍ ଖେଳି ସାରିବା ପରେ, ସେ ଘରୋଇ କ୍ରିକେଟ୍ ମ୍ୟାଚ୍ ଖେଳିବା ପାଇଁ ବାଧ୍ୟ ହୋଇଥିଲେ । ତେବେ ଯୁବରାଜଙ୍କ ଭଳି ଜଣେ ଆନ୍ତର୍ଜାତୀୟ କ୍ରିକେଟ୍ରଙ୍କୁ ଘରୋଇ ମ୍ୟଚ୍ ଖେଳିବା କେତେ କଷ୍ଟ ସାଧ୍ୟ ଥିଲା ? ଏଭଳି ପ୍ରଶ୍ନର ଉତ୍ତରରେ ଯୁବରାଜ କହିଛନ୍ତି, ଯେତେବେଳେ ସେ ଭାଙ୍ଗିପଡ଼ିଥିଲେ ସଚିନ୍ଙ୍କ ସହ କଥା ହେବାରୁ ତାଙ୍କ ଭିତରେ ଆତ୍ମବଳ ବୃଦ୍ଧି ପାଇଥିଲା ।
ସଚିନ୍ କହିଥିଲେ ଆମେ କ୍ରିକେଟ୍ କାହିଁକି ଖେଳୁ ? ଏହା ସତ ଯେ, ଆମକୁ ଆନ୍ତର୍ଜାତୀୟ କ୍ରିକେଟ୍ ଖେଳିବାର ଅଛି କିନ୍ତୁ ଆମେ କ୍ରିକେଟ୍ ଖେଳୁ କାରଣ ଏଥିପ୍ରତି ଆମର ଭଲ ପାଇବା ରହିଛି । ଯଦି ଆପଣଙ୍କର ଖେଳ ପ୍ରତି ଭଲପାଇବା ଅଛି ତେବେ ନିଶ୍ଚୟ ଖେଳିବା ଉଚିତ୍ । ସଚିନ୍ ଆହୁରି କହିଛନ୍ତି ଯେ, ଯଦି ମୁଁ ଏଭଳି ପରିସ୍ଥିତିରେ ଥାନ୍ତି ତେବେ କ’ଣ କରିଥାନ୍ତି ତାହା ଜାଣିନି । କିନ୍ତୁ ଯଦି ଖେଳ ପ୍ରତି ଭଲପାଇବା ରହିଛି, ତେବେ ନିଶ୍ଚୟ ଖେଳିବା ଉଚିତ୍ ଏବଂ ଖେଳିବା ପରେ ହିଁ ରିଟାୟର୍ମେଣ୍ଟର ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେବା କଥା ଚିନ୍ତା କରିବ ।
ଯୁବି ଆହୁରି ମଧ୍ୟ କହିଛନ୍ତି ଯେ, କର୍କଟ ଚିକିତ୍ସା ପରେ ତାଙ୍କ ଶରୀର ପୂର୍ବ ଭଳି ସୁସ୍ଥ ନଥିଲା । ସଚିନଙ୍କ ସହ କିଛି ଭଲ କଥାବାର୍ତ୍ତା ହୋଇଥିଲା ଏବଂ ୩ରୁ ୪ ବର୍ଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଘରୋଇ କ୍ରିକେଟ୍ ଖେଳିଥିଲି ବୋଲି କହିଛନ୍ତି ଯୁବି । ମୁଁ ଏହି ସମୟରେ ଭାରତୀୟ ଦଳରେ ସାମିଲ ହେଉଥିଲି ଏବଂ ବାହାର ହେଉଥିଲି । ସମସ୍ୟା ଥିଲା ଯେ, ଟି-୨୦ ବିଶ୍ୱକପ୍ ଖେଳିବା ପରେ ଆଗକୁ ବଢ଼ିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଥିଲି କିନ୍ତୁ ରୋଗ କାରଣରୁ ପୂର୍ବ ଭଳି ଶରୀର ସୁସ୍ଥ ନଥିଲା ।
ଯୁବରାଜ କହିଛନ୍ତି ‘ଶରୀର ଅସୁସ୍ଥତା ସତ୍ତ୍ୱେ ଦଳକୁ ଫେରି ଆସିଥିଲି । ୱାନ ଡେ ଇଣ୍ଟରନ୍ୟାସନାଲରେ ମୋର ସର୍ବାଧିକ ସ୍କୋର କରିଥିଲି । ମୁଁ କେବଳ ମୋ ଜୀବନରେ ଖୁସି ହେବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲି । ମୁଁ ଶାନ୍ତିରେ ବଞ୍ଚିବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲି ଏବଂ କହାକୁ ଦୁଃଖି କରିବାକୁ ଚାହୁଁ ନଥିଲି । ତେଣୁ ମୁଁ ଆଗକୁ ଆଗେଇ ଚାଲିଲି ।’