ସେ ବେସାହାରାର ସାହାରା, ଅନାଥର ନାଥ, ଭୋକିଲାର ଭଗବାନ୍

କଟକ : ଯେଉଁମାନେ କଥା କହିପାରନ୍ତିନି, ସମୋନଙ୍କ କଥାକୁ ବୁଝିପାରନ୍ତି ସେ । ଯିଏ ସବୁକିଛି ହରାଇ ରାସ୍ତାଘାଟର ଯାଯାବର, ତାକୁ ସେ ଆଶ୍ରା ଦିଅନ୍ତି । ନିଃସହାୟ, ଅସହାୟମାନଙ୍କୁ ରାସ୍ତାରୁ ତୋଳି ଧରନ୍ତି । ଖୁଆନ୍ତି, ପିଆନ୍ତି, ସେବା କରନ୍ତି… ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ସୁସ୍ଥ ଓ ସ୍ବାଭାବିକ କରିବା ର୍ପଯ୍ୟନ୍ତ ତା ପଛରେ ଜୋକ ପରି ଲାଗିଥାଅନ୍ତି । ଏମିତି ଏକ ଦରଦୀ ଯୁବକ ହେଉଛନ୍ତି ଚିନ୍ମୟ ପାତ୍ର ଓରଫ ରାଜା । ରାସ୍ତାଘାଟରେ ଆହତ ହେଇଥିବା ଓ ରୋଗରେ ପଡ଼ି ଅସହ୍ୟ କଷ୍ଟ ସହୁଥିବା ଗାଈଗୋରୁ ଏବଂ ମାନସିକ ବିକୃତଙ୍କ ପାଇଁ ସାକ୍ଷାତ ଦେବଦୂତ । କହିବାକୁ ଗଲେ, ବେସାହାରାର ସାହାରା, ଭୋକିଲାର ଭଗବାନ…

ଘର କଟକ ତେଲେଙ୍ଗାପେଣ୍ଠ। କିନ୍ତୁ କର୍ମଭୂମି କହିଲେ ପୁରୀରୁ ପାରାଦୀପ, ଭୁବନେଶ୍ୱରରୁ ଭଦ୍ରକ । ଏଇସବୁ ଅଞ୍ଚଳ ମଧ୍ୟରେ ଯେଉଁଠି ଗାଈଗୋରୁ ଅଥବା ମାନସିକ ବିକୃତ ଲୋକଙ୍କ ଦୁର୍ଘଟଣା ଘଟେ, ଖୋଜାପଡ଼େ ରାଜାଙ୍କୁ । ତାଙ୍କ ମୋବାଇଲରେ ଫୋନ୍ ଯାଏ । ଫୋନ୍ ଯିବା ମାତ୍ରେ ଦୁର୍ଘଟଣାଗ୍ରସ୍ତଙ୍କୁ ଉଦ୍ଧାର କରିବାକୁ ପହଞ୍ଚିଯାଏ ଭ୍ୟାନ୍ । କଥା କହିପାରୁ ନଥିବା ଏହି ବେସାହାରା ମଣିଷ ଓ ଗୃହପାଳିତ ପଶୁମାନଙ୍କୁ ଉଦ୍ଧାର କରି ଚିକିତ୍ସାଳୟରେ ପହଞ୍ଚାଇ ଥାଆନ୍ତି । ସେମାନଙ୍କ ସେବା ପାଇଁ ସବୁ ପ୍ରକାର ବ୍ୟବସ୍ଥା କରିଥାନ୍ତି । ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ସୁସ୍ଥ ହେବା ର୍ପଯ୍ୟନ୍ତ ଔଷଧପତ୍ର ଓ ଖାଦ୍ୟପଦାର୍ଥଠୁ ନେଇ ଆବଶ୍ୟକୀୟ ସବୁପ୍ରକାର ଜିନିଷ ଯୋଗାଇ ଦିଅନ୍ତି ।

ପ୍ରଥମେ ପ୍ରଥମେ ରାଜା ସରକାରୀ ହସପିଟାଲକୁ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ନେଉଥିଲେ । ମାତ୍ର ପରେ ରାଜା ନିଜ ଉଦ୍ୟମରେ ୩ଟି ଚିକିତ୍ସାକେନ୍ଦ୍ର କରିଛନ୍ତି । କଟକ ତେଲେଙ୍ଗାପେଣ୍ଠ, ପୁରୀ ଏବଂ ଭୁବନେଶ୍ୱର ଜାଗମରାରେ ଏହିସବୁ ଚିକିତ୍ସାକେନ୍ଦ୍ର ସବୁ କରିଛନ୍ତି । ସେଠାରେ ପ୍ରାଣୀ ଚିକିତ୍ସକମାନେ ରହି ଆନ୍ତରିକତାର ସହ ଗାଈଗୋରୁ ଓ କୁକୁରଙ୍କର ସେବା ଯତ୍ନ କରିଥାନ୍ତି । ଯେଉଁମାନେ ଅତି ଗୁରୁତର ହୋଇଥାନ୍ତି,  ସେମାନଙ୍କୁ ଅନ୍ୟ କେଉଁ ଭଲ ପ୍ରାଣୀ ଚିକିତ୍ସାଳୟ ନେଇ ସେବା କରାଇଥାଆନ୍ତି । ଏନେଇ ରାଜା କହନ୍ତି, ସେ ଏଥିରୁ ପରମ ତୃପ୍ତି ପାଉଛନ୍ତି । ଗୋ ସବୋ ହିଁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସବୋ । ଗୋରୁଟିଏ ବା ମାନସିକ ବିକୃତ ବ୍ୟକ୍ତିଟିଏ ସୁସ୍ଥ ହେଲେ ସେ ଏତେ ଖୁସି ହୁଅନ୍ତି ଯେ କହିଲେ ନସରେ…

ଛୋଟବେଳୁ ରାଜାଙ୍କ ଇଛା ଥିଲା, ଗୋମାତାଙ୍କ ସେବା କରିବା । କିନ୍ତୁ ଛାତ୍ର ଜୀବନରୁ କେମିତି ଏହାକୁ ଜୀବନର ବ୍ରତ ଭାବେ ନବେେ, ସକେଥା ଭାବି ପାରୁ ନଥିଲେ ରାଜା । ଥରେ ସ୍କୁଲ ଛୁଟି ହୋଇଥିଲା । ବୁଲିବାକୁ ମାମୁଁ ଘରକୁ ଆସିଥିଲେ । ସଠୋରେ ଦଖେିଥିଲେ ସୁରଭାଇ ବୋଲି ଜଣେ ଗୋମାତା ସବେକଙ୍କୁ । ରାଜାଙ୍କୁ ଲାଗିଲା, ସେ ଯାହାକୁ ଖୋଜୁଛନ୍ତି, ବୋଧହୁଏ ସେଇ ମଣିଷଟେ ହେଉଛନ୍ତି ସୁରଭାଇ । ସଂର୍ପକ ଯୋଡ଼ିହୋଇଗଲା । ଆଉ ତାପରଠାରୁ ରାଜା ଆଉ ପଛକୁ ଫରେି ଚାହିଁନାହାନ୍ତି । ବଧେଡ଼କ ଭାବେ ଗୋସବୋ ଓ ମାନସିକ ବିକୃତଙ୍କ ସବୋ କରିଚାଲିଛନ୍ତି ।

')}