୪୦ ବର୍ଷୀୟଙ୍କୁ ବେଡ୍ ଛାଡ଼ିଦେଲେ ୮୫ ବର୍ଷୀୟ ବୃଦ୍ଧ, ତିନି ଦିନ ପରେ ମୃତ୍ୟୁ
ନାଗପୁର: କରୋନାର ଦ୍ୱିତୀୟ ପ୍ରବାହରେ ଯେତେବେଳେ ଲୋକଙ୍କୁ ବେଡ୍, ଅକ୍ସିଜେନ୍ଏବଂ ଜରୁରୀ ଔଷଧ ମିଳୁନାହିଁ ସେତେବେଳେ ଜଣେ ୮୫ ବର୍ଷୀୟ ବୃଦ୍ଧ ସବୁଦିନ ପାଇଁ ଆଖି ବୁଜିବା ପୂର୍ବରୁ ଅନ୍ୟ ଜଣକୁ ସାହାଯ୍ୟ କରି ମାନବିକତାର ଉଦାହରଣ ସୃଷ୍ଟି କରିଛନ୍ତି । ଯାହା ସମସ୍ତେ ସବୁଦିନ ପାଇଁ ମନେ ରଖିବେ ।
ମହାରାଷ୍ଟ୍ରର ନାଗପୁରର ୮୫ ବର୍ଷୀୟ ନାରାୟଣ ଭାଉରାଓ ଦାଭାଡ଼କର ଗତ କିଛି ଦିନ ପୂର୍ବରୁ ଶରୀର ଅସୁସ୍ଥ ହୋଇ ହସ୍ପିଟାଲରେ ଭର୍ତ୍ତି ହୋଇଥିଲେ । ଏହି ମଧ୍ୟରେ ଜଣେ ୪୦ ବର୍ଷୀୟ ମହିଳା ତାଙ୍କ ସ୍ୱାମୀଙ୍କୁ ନେଇ ହସ୍ପିଟାଲରେ ପହଞ୍ଚିଲେ । କିନ୍ତୁ ହସ୍ପିଟାଲରେ ବେଡ୍ଖାଲି ନଥିବାରୁ ମନା କରିଦେଲେ । ଡାକ୍ତରଙ୍କ ନିକଟରେ ନିବେଦନ କରିବା ପରେ ମଧ୍ୟ ହସ୍ପିଟାଲରେ ବେଡ୍ଟିଏ ଯୋଗାଡ଼ ହୋଇପାରିଲା ନାହିଁ । ଏସବୁ ଦେଖୁଥିଲେ ସେହି ହସ୍ପିଟାଲରେ ଚିକିତ୍ସିତ ହେଉଥିବା କିନ୍ତୁ ୮୫ ବର୍ଷୀୟ ବୃଦ୍ଧ ଦାଭାଡ଼କର । ସେ ମହିଳାଙ୍କ କଷ୍ଟ ସହିପାରିଲେ ନାହିଁ । ଯାହାପରେ ନିଜ ଶଯ୍ୟା ମହିଳାଙ୍କ ସ୍ୱାମୀଙ୍କୁ ଦେବାପାଇଁ ହସ୍ପିଟାଲ କର୍ତ୍ତୃପକ୍ଷଙ୍କ ନିକଟରେ ଅନୁରୋଧ କଲେ। ଏହି ମଧ୍ୟରେ ସବୁଠାରୁ ମର୍ମସ୍ପର୍ଶୀ ଥିଲା ଦାଭାଡ଼କରଙ୍କ ବାକ୍ୟ । ଦାଭାଡ଼କର କହିଲେଯେ, ମୁଁ ମୋ ଜୀବନ ବଞ୍ଚି ସାରିଛି, ମୋ ବୟସ ୮୫, କିନ୍ତୁ ମହିଳାଙ୍କ ସ୍ୱାମୀ ଏବେ ମଧ୍ୟ ଯୁବକ ଅଛନ୍ତି । ତାଙ୍କ ଉପରେ ପରିବାରର ଦାୟୀତ୍ୱ ଅଛି । ତେଣୁ ମୋ ଶଯ୍ୟା ତାଙ୍କୁ ଦେଇ ଦିଅନ୍ତୁ ।
ଦାଭାଡ଼କରଙ୍କ ଅନୁରୋଧ କ୍ରମେ, ହସ୍ପିଟାଲ କର୍ତ୍ତୃପକ୍ଷ ଲିଖିତ ଭାବରେ ବୟସ୍କଙ୍କ ଠାରୁ ଦସ୍ତଖତ ରଖିଲେ ଓ ଦାଭାଡ଼କର ଘରକୁ ଫେରିଗଲେ । କିନ୍ତୁ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟାବସ୍ଥା ଗୁରୁତର ହୋଇପଡ଼ିବାରୁ ତିନିଦିନ ପରେ ଆଖି ବୁଜିଦେଲେ ଦାଭାଡ଼କର ।
ସୂଚନାଯୋଗ୍ୟ କିଛି ଦିନ ପୂର୍ବରୁ କରୋନାରେ ସଂକ୍ରମିତ ହୋଇଥିଲେ ଦାଭାଡ଼କର । ତାଙ୍କ ଅକ୍ସିଜେନ ସ୍ତର କମ୍ହୋଇ ଯାଇଥିଲା । ଯେଉଁଥିପାଇଁ ତାଙ୍କ ଝିଓ ଓ ଜ୍ୱାଇଁ ତାଙ୍କୁ ହସ୍ପିଟାଲରେ ଭର୍ତ୍ତି କରିଥିଲେ । ତାଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଖୁବ କଷ୍ଟରେ ବେଡ୍ଟିଏ ମିଳିଥିଲା । କିନ୍ତୁ ଶେଷରେ ଅନ୍ୟର ହିତପାଇଁ ନିଜ ଜୀବନକୁ ବିପଦରେ ପକାଇବାକୁ ପଛଘୁଞ୍ଚା ଦେଲେନାହିଁ ଏହି ମହାନ୍ବ୍ୟକ୍ତି ।
ସୂଚନା ମୁତାବକ 85 ବର୍ଷୀୟ ଦାଭାଡ଼କର ରାଷ୍ଟ୍ରୀୟ ସ୍ୱୟଂ ସେବକ ସହ ଜଡିତ ଥିଲେ । ପିଲା ମାନଙ୍କୁ ଖୁବ୍ ସ୍ନେହ ଆଦର କରୁଥିଲେ । ପିଲାଙ୍କୁ ଦେଖିବାମାତ୍ରେ କେବେ ମଧ୍ୟ ଚକଲେଟ୍ଦେବାକୁ ଭୁଲୁନଥିଲେ । ସେଥିପାଇଁ ସେହି ଅଞ୍ଚଳରେ ସମସ୍ତ ପିଲା ତାଙ୍କୁ ଚକଲେଟ୍ ଚାଚା ମଧ୍ୟ ଡାକନ୍ତି । କିନ୍ତୁ ଏବେ ଆଉ କେହି ସେମାନଙ୍କୁ ଚକଲେଟ ଦେବେନାହିଁ । ସାହି ଗଳିରେ ଚକଲେଟ ଚାଚା ଶବ୍ଦ ଆଉ ଶୁଣିବାକୁ ମିଳିବ ନାହିଁ । କାରଣ ଅନ୍ୟର ଜୀବନ ବଞ୍ଚାଇ ସବୁଦିନ ପାଇଁ ନୀରବି ଯାଇଛନ୍ତି ଚକଲେଟ ଚାଚା ।
