ଇସ୍ଲାମାବାଦ୍: ପୁଣି ଥରେ ପାକିସ୍ତାନକୁ ଫେରିବ କି ସାମରିକ ଶାସନ ? ଏହି ପ୍ରଶ୍ନ ଉଠିବାର କାରଣ ହେଉଛି ଯେ, ପାକିସ୍ତାନକୁ ଏବେ ୭୫ ବର୍ଷ । ଆଉ ଏହି ୭୫ ବର୍ଷରୁ ସେନା ଶାସନ କରିଛି ୨୮ ବର୍ଷ । ରହିଛନ୍ତି ୧୭ ଜଣ ରାଷ୍ଟ୍ରପତି । କାର୍ଯ୍ୟକାଳ ପୂର୍ଣ୍ଣ ନକରି ପଦବୀ ଛାଡିଛନ୍ତି ୨୮ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ । ଅର୍ଥାତ କୌଣସି ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ମଧ୍ୟ ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ନିଜର ନିର୍ଦ୍ଧାରିତ କାର୍ଯ୍ୟକାଳ ପୂରଣ କରିପାରିନାହାଁନ୍ତି । ଇମ୍ରାନ ଖାନ ମଧ୍ୟ ୫ବର୍ଷର କାର୍ଯ୍ୟକାଳ ପୂରା କରି ନପାରି ୩ ବର୍ଷ ୯ ମାସରେ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ଅଫିସରୁ ବିଦା ହୋଇଛନ୍ତି । ଶାସନରେ ପୂର୍ଣ୍ଣଛେଦ ଟାଣିଛନ୍ତି । ବର୍ତ୍ତମାନ ପାକିସ୍ତାନର ରାଜନୈତିକ ଅସ୍ଥିରତା ସେହି ଆଶଙ୍କାର କଥା କହୁଛି ।
କୁହାଯାଏ ଯେ, ସବୁ ଦେଶ ପାଖରେ ଗୋଟିଏ ସେନା ଥାଏ । କିନ୍ତୁ ପାକିସ୍ତାନ ବାବଦରେ ଏହା ମିଛ । କାରଣ ପାକିସ୍ତାନ ପାଖରେ ସେନା ନାହିଁ । ପାକିସ୍ତାନୀ ସେନା ପାଖରେ ଅଛି ଗୋଟିଏ ଦେଶ । ଏହି ବାକ୍ୟକୁ ଯଦି ତର୍ଜମା କରିବେ ତେବେ ଦେଖିବାକୁ ପାଇବେ ଗୋଟିଏ ସାଂଘାତିକ ସତ୍ୟ । ଯାହା କହୁଛି ପାକିସ୍ତାନୀ ସେନା ହେଉଛି ଦେଶ ଭିତରେ ଆଉ ଗୋଟିଏ ଦେଶ । ତେବେ ଏମିତି କାହିଁକି ହେଲା ? କିଛି କୁହନ୍ତି ଯେ, ଯଦି ୧୧ ସେପ୍ଟେମ୍ବର ୧୯୪୮ରେ ଗୋଟିଏ ଆମ୍ୱୁଲାନ୍ସର ପେଟ୍ରୋଲ ସରିନଥାନ୍ତା ତେବେ ପାକିସ୍ତାନରେ ମଧ୍ୟ ଗଣତାନ୍ତ୍ରିକ ସରକାର ଥା’ନ୍ତା । ପାକିସ୍ତାନୀ ସେନା ମଧ୍ୟ ସରକାର ଅଧିନରେ କାମ କରିଥାନ୍ତା ।
୧୧ ସେପ୍ଟେମ୍ବର ୧୯୪୮ ମସିହା । ହଠାତ ଅସୁସ୍ଥ ହୋଇପଡନ୍ତି ପାକିସ୍ତାନ ନିର୍ମାତା ମହମ୍ମଦ ଅଲ୍ଲୀ ଜିନ୍ନା । ସେନା ହେଲିକପ୍ଟରରେ କ୍ୱେଟାରୁ କରାଚୀ ଆସୁଥାନ୍ତି । ବାରମ୍ବାର ଅକ୍ସିଜେନର ଆବଶ୍ୟକତା ପଡୁଥାଏ । ବିମାନବନ୍ଦରରେ ଅବତରଣ ପରେ ଆମ୍ବୁଲାନ୍ସ ଯୋଗେ ମେଡିକାଲ ପଠାଯାଏ । ପଛେ ପଛେ ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ଡାକ୍ତର, ନର୍ସ, ପ୍ରାଇଭେଟ ସେକ୍ରେଟେରୀ ଏବଂ ପାକିସ୍ତାନର ସେନାର ଅନେକ ବରିଷ୍ଠ ଅଧିକାରୀଙ୍କ ଗାଡ଼ି ବାହାରି ଯାଇଥାଏ । ସେପଟେ ହସ୍ପିଟାଲରେ ପହଁଚିବାକୁ ମାତ୍ର ୬ କିମି ବାକି ରହିଥିବାବେଳେ ଆମ୍ବୁଲାନ୍ସରୁ ପେଟ୍ରୋଲ ସରିଗଲା । ଆମ୍ବୁଲାନ୍ସକୁ ଠିକ୍ କରିବାକୁ ଲାଗିଯାଏ ୨୦ ମିନିଟ । ଏହାରି ଭିତରେ ରାସ୍ତାରେ ଟ୍ରାଫିକ ଜାମ ହୋଇଯାଇଥାଏ । ଆଉ ଗୁରୁତର ମହମ୍ମଦ ଅଲ୍ଲି ଜିନ୍ନାଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ହୋଇଯାଇଥାଏ । ତେବେ ଜିନ୍ନାଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ପରେ ପାକିସ୍ତାନ ରାଜନୀତିରେ ଦେଖାଯାଏ ଅସ୍ଥିରବସ୍ଥା । ଏଭଳି ଘଟଣାକ୍ରମ ଭିତରେ ପାକିସ୍ତାନ ସେନା ଜାରି କରେ ସାମରିକ ଶାସନ । ଯାହା ସ୍ୱାଧୀନ ପାକିସ୍ତାନରେ ପ୍ରଥମ ସାମରିକ ଶାସନ । ତେବେ ଯଦି ସେଦିନ ଜିନାଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ନହୋଇଥାନ୍ତା ତେବେ ପାକିସ୍ତାନ ସେନା ଶାସନରୁ ବିରତ ରହିଥାନ୍ତା କି ?
ଏହି ଦେଶର ରାଜନୀତି ଆହୁରି ମଧ୍ୟ ଦେଖିଛି କ୍ଷମତାଧାରୀଙ୍କ ମନଗହନରେ ମଥା ଟେକୁଥିବା ଅତ୍ୟନ୍ତ ତୀବ୍ର ଅସୁରକ୍ଷାର ଭାବ । ଯାହା ସେଠାକାର ରାଜନୀତିକୁ ପ୍ରକାରାନ୍ତରେ ଏକ ‘ସାପ ଶିଡି’ ଖେଳରେ ପରିଣତ କରିଥାଏ। ଏମିତି ମଧ୍ୟ ସେଠାରେ ସେନା କରିପାରେ ଖେଳ । ୧୯୭୮ ମସିହାରେ ତତ୍କାଳୀନ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ଜୁଲଫିକର ଅଲ୍ଲୀ ଭୁଟ୍ଟୋଙ୍କୁ ସାମରିକ ଶାସକ ଜେନେରାଲ ଜିଆ ଉଲ୍ ହକ୍ ବନ୍ଦୀ କରନ୍ତି । ଏକ ପ୍ରାୟୋଜିତ ମାମଲାରେ ଦୋଷୀ ସାବ୍ୟସ୍ତ ମଧ୍ୟ କରାନ୍ତି । ପରବର୍ତ୍ତୀ ସମୟରେ ଫାଶୀରେ ଝୁଲାଇ ଦେବା ଭଳି ଦୁଃସାହାସ ମଧ୍ୟ କରନ୍ତି । ଆଉ ଏହା ପରେ ୧୦ ବର୍ଷ କାଳ ନିରଙ୍କୁଶ ଏକଛତ୍ରବାଦୀ ଶାସନ ଚଳାଏ ପାକିସ୍ତାନ । ସେହିପରି ୧୯୮୫ ମସିହାରେ ପାକିସ୍ତାନରେ ନିର୍ବାଚନ ଆୟୋଜନ ହୁଏ । ଯେଉଁଥିରେ ମହମ୍ମଦ ଖାଁ ଜୁନେଜୋ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ଭାବେ ନିର୍ବାଚିତ ହୋଇଥିଲେ। କିନ୍ତୁ ଏହା ପରେ ଜିଆ ଉଲ୍ ହକ୍ଙ୍କ ମନରେ ରହିଥିବା ଅସୁରକ୍ଷାର ଭାବନା ଏଭଳି ବୃଦ୍ଧି ପାଇଥିଲା ଯେ ସେ ସମ୍ବିଧାନରେ ଅଷ୍ଟମ ସ˚ଶୋଧନ ଆଣି ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କୁ କ୍ଷମତାରୁ ଅପସାରଣ କରିବାର ନିରଙ୍କୁଶ କ୍ଷମତା ରାଷ୍ଟ୍ରପତିଙ୍କୁ ଅର୍ଥାତ୍ ନିଜକୁ ଅର୍ପଣ କରିଥିଲେ।
୧୯୯୯ ମସିହାରେ ଘଟଣାକ୍ରମରେ କିପରି ପାକିସ୍ତାନ ସେନାଧୢକ୍ଷ ପରଭେଜ ମୁସାରଫ ଏକ ସାମରିକ ବିଦ୍ରୋହ ନଵାଜ ସରିଫଙ୍କୁ ଗାଦିଚ୍ୟୁତ କରି ନିଜେ ପଦବୀରେ ଅଭିଶିକ୍ତ ହୋଇଥିଲେ ତାହା ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଜଣା । ଜିଆ କିମ୍ବା ମୁଶାରଫ ଆଗରେ କ୍ଷମତା ଦଖଲର ପୁରୁଣଆ ଉଦାହରଣ ଥିଲା । ଜେନରାଲ ଆୟୁବ ଖାନ୍ ହୁଅନ୍ତୁ କିମ୍ବା ୟାହିଆ ଖାନ ସମସ୍ତେ ଆଗରୁ ଗଣତାନ୍ତ୍ରିକ ସରକାରକୁ କ୍ଷମତାରୁ ବେଦଖଲ କରି ନିଜ ଶାସନ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରିଥିଲେ । ତେଣୁ ଏବେ ଯଦି ପୁଣିଥରେ ପାକିସ୍ତାନରେ ସାମରିକ ଶାସନ ଆରମ୍ଭ ହୁଏ ତେବେ ସେଥିରେ କିଛି ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହେବାର ନାହିଁ । ଅବଶ୍ୟ ପାକିସ୍ତାନୀ ନିର୍ବାଚିତ ସରକାର ସମ୍ବିଧାନ କମ ସେନା ଆଗରେ ଅଧିକ ଉତ୍ତରଦାୟୀ ହୋଇଥାଏ । ସରକାର କେବଳ ସେନାର ମୁଖା,ତେଣୁ ସରକାରରେ ଯିଏ ବସିଲେ ବି ସେନା କ୍ଷମତା ଉପରେ କିଛି ମଧ୍ୟ ପ୍ରଭାବ ପଡେନାହିଁ ।
