ପ୍ରବାସୀଙ୍କୁ ଆପଣାଇବାରେ ମନକୁଣ୍ଠା ନ ହେଉ
ଭୁବନେଶ୍ୱର: ଦିନ ଗଡ଼ିବା ସହ ରାଜ୍ୟରେ କରୋନା ସଂକ୍ରମିତଙ୍କ ସଂଖ୍ୟା ବୃଦ୍ଧି ପାଇବାରେ ଲାଗିଛି । ଏହି ବୃଦ୍ଧି ସ୍ୱାଭାବିକ ମଧ୍ୟ, ହେଲେ ଏହାକୁ ଯେମିତି ଆମେ ଗ୍ରହଣ କରିବାକୁ ନାରାଜ । ପ୍ରାଥମିକଭାବେ ରାଜ୍ୟରେ ୨୦ରୁ ୩୦ଟି ନମୁନା ପରୀକ୍ଷା ହେଉଥିଲା । ହେଲେ ଏବେ ଗୋଟିଏ ଦିନରେ ରାଜ୍ୟର ବିଭିନ୍ନ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନରେ ହଜାର ହାଜର ନମୁନା ପରୀକ୍ଷା ହେଉଛି । ନମୁନାର ଆକାର ବଢୁଥିବାରୁ ସଂକ୍ରମିତଙ୍କ ସଂଖ୍ୟା ବୃଦ୍ଧି ପାଇବାରେ ଲାଗିଛି । ରାଜ୍ୟ ବାହାରେ ଦେଶର ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରାନ୍ତରେ କାମ କରୁଥିବା ଆମ ଓଡ଼ିଆ ଭାଇମାନେ ନିଜ ଜନ୍ମମାଟିକୁ ଫେରିଛନ୍ତି । ଘଟଣାକ୍ରମରେ ତଥା ସାମାଜିକ ପରିସ୍ଥିତିରେ ରୋଜଗାର ପାଇଁ ସେମାନେ ଅନ୍ୟ ପ୍ରାନ୍ତକୁ ଗସ୍ତ କରିଥିଲେ । ସେଠାରୁ ଅର୍ଥ ଉପାର୍ଜନ କରି ଓଡ଼ିଶାରେ ଥିବା ପରିବାରକୁ ପଠାଉଥିଲେ । ଏହା ଦ୍ୱାରା ଲକ୍ଷ ଲକ୍ଷ ଓଡ଼ିଆଙ୍କ ପରିବାରରେ ଚୁଲି ଜଳୁଛି । ତେଣୁ ଏ ରାଜ୍ୟ ପାଇଁ ତାଙ୍କର ପରୋକ୍ଷରେ ଅର୍ଥନୈତିକ ଅବଦାନକୁ ଅବଜ୍ଞା କରାଯାଇ ନ ପାରେ ।
ରାଜ୍ୟର ପ୍ରତିଟି ଜନସାଧାରଣଙ୍କ ସାମାଜିକ, ଅର୍ଥନୈତିକ ସୁରକ୍ଷାକୁ ସୁରକ୍ଷିତ ରଖିବା ସରକାରଙ୍କ ପ୍ରାଥମିକ ଦାୟିତ୍ୱ । ସେହି ହିସାବରେ ଦେଖିଲେ ବିଦେଶରେ ହେଉ ବା ଦେଶର ଅନ୍ୟ କେଉଁ ପ୍ରାନ୍ତରେ ଓଡ଼ିଆଙ୍କ ପ୍ରତି ରାଜ୍ୟ ସରକାର ନିଜ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ପାଳନ କରୁଛନ୍ତି । ସାରା ବିଶ୍ୱରେ ମହାମାରୀ କରୋନା ଯୋଗୁଁ ଏକ ବିରାଟ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟସଙ୍କଟ ସୃଷ୍ଟି ହୋଇଛି । ଏହି ସମୟରେ କୋଣ ଅନୁକୋଣରେ ଓଡ଼ିଆଙ୍କୁ ସହଯୋଗର ହାତ ବଢାଇବା ସମୟର ଆହ୍ୱାନ । କବି ସଚ୍ଚି ରାଉତରାୟଙ୍କ ଭାଷାରେ, ‘ଯେଉଁ ଜନ ଗଢେ ଅଟାଳ ରାଜି , ସକଳ ଦରବ ଜାତ, କଲିଜା ତାହାର ଥରାଏ ଶୀତର ବାତ’ । ଗୁଜରାଟ ଟେକ୍ସଟାଇଲ, ହୀରା, ସୁନା ଶିଳ୍ପଠାରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ରାଜଧାନୀ ଦିଲ୍ଲୀର ସୁଉଚ୍ଚ ଅଟ୍ଟାଳିକାରେ ଶ୍ରମଜୀବୀଙ୍କ ହାତର ସାର୍ଥକ ସ୍ପର୍ଶ ରହିଥାଏ । ଏହା ବଦଳରେ ସେମାନେ ପାଉଥିବା ପାରିଶ୍ରମିକ ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରତି କିଛିଟା ସାମାଜିକ ସହଯୋଗ । ସେମାନେ ଆମ ତମ ଭଳି ବାବୁଭାୟାଙ୍କର ଦୟାର ପାତ୍ର ନୁହଁନ୍ତି , ସମାଜରେ ଆମ ପ୍ରତି ପରିପୂରକ କାରଣ । ଇଏ ତ ଗଲା ସାମଗ୍ରିକ ଆଭିମୁଖ୍ୟ ।
ଏବେ ଆମ ରାଜ୍ୟ କଥା ବିଚାର କରିବା ଗୁଜରାଟର ସୁରତ, ରାଜଧାନୀ ଦିଲ୍ଲୀ, ଦକ୍ଷିଣ ଭାରତର ବିଭିନ୍ନ ସ୍ଥାନରୁ ପ୍ରବାସୀ ଫେରିଛନ୍ତି । ସୁରତରୁ ଫେରୁଥିବା ଭାଇମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଅନ୍ୟ ତୁଳନାରେ କେତେକ ଅଧିକ ସଂକ୍ରମିତ ଚିହ୍ନଟ ହୋଇଛନ୍ତି । ହେଲେ ଏହି ଖବରକୁ ନେଇ ସାମାଜିକ ଗଣମାଧ୍ୟମ ଓ ସାଧାରଣରେ ଆମେ ଅଧିକ ପ୍ରତିକ୍ରିୟାଶୀଳ ହେଉଥିବା ମନେହୁଏ । ଅବଶ୍ୟ ଏକଥା କହିଲେ ଏକପାଖିଆ ହେବ । ହାତଗଣତି କେତେକ ପ୍ରବାସୀଙ୍କ ବିଶୃଙ୍ଖଳିତ ଆଚରଣ ପାଇଁ ଲକ୍ଷଲକ୍ଷ ପ୍ରବାସୀଙ୍କୁ ନ୍ୟୁନ୍ କରିବାର ନୈତିକ ଅଧିକାର ଆମକୁ ଦେଲା କିଏ? ଥରେ ଭାବିଲେ ଖାଲି ଓଡ଼ିଆମାନେ କ’ଣ ଓଡ଼ିଶା ଫେରୁଛନ୍ତି କି? ବିଭିନ୍ନ ସ୍ଥାନରେ ଫସିଥିବା ତାମିଲ ମାନେ ବି ତାମିଲନାଡୁ, ୟୁପିବାସୀ କ’ଣ ଉତ୍ତର ପ୍ରଦେଶ, ବିହାରୀମାନେ ନିଜ ରାଜ୍ୟ ବିହାରକୁ ହିଁ ଫେରି ଯାଉଛନ୍ତି ।
ଯଦି କିଏ ଟିକ୍ ଟିକ୍ ଭିଡିଓ କରି ଉପହାସ କଲେ ଅଥବା ଖାଦ୍ୟ ଫୋପାଡିଲେ ଆମ ମନ ଚିଡ଼ିଯାଉଛି, ସେହିପରି ସଙ୍ଗରୋଧ କେନ୍ଦ୍ରରେ ରହି ନିଜ ହାତରେ ବିଭିନ୍ନ ସ୍କୁଲ ଘରକୁ ଚମକାଇ ଦେଇଥିବା ଘଟଣା ଆମକୁ ଉଲ୍ଲାସିତ କରିବ ନାହିଁ କାହିଁକି ବୋଲି ନିଜକୁ ପଚାରିବା ଦରକାର । ଶନିବାର ଗଞ୍ଜାମର କୁକୁଡାଖଣ୍ଡି ଅଞ୍ଚଳରେ ଥିବା ଆଦର୍ଶ ବିଦ୍ୟାଳୟ ପରିସରରେ ଶୃଙ୍ଖଳିତ ଭାବରେ ବ୍ୟାୟମ କରୁଥିବା, ମାଲକାନଗିରିରେ ସାମାଜିକ ଦୂରତା ରକ୍ଷା କରି ମନୋରଞ୍ଜନ ପାଇଁ ଟିଭି ଦେଖୁଥିବା ଦୃଶ୍ୟ ପାଇଁ ସାବାସି ଦେବାରେ କଣ୍ଠ ଅଟକିବା ଉଚିତ ନୁହେଁ । ଏ ଦୁଃସ୍ଥିତିରେ ସମାଜର ପ୍ରତିଟି ନାଗରିକ ନିଜର ସମାଜିକ ଦାୟବଦ୍ଧତା ତଥା ସାମାଜିକ ନେତୃତ୍ୱ ନେବାର ସମୟ । ତେଣୁ ମଣିଷ ହୋଇ ମଣିଷକୁ ଆପଣାଇବାରେ ମନକୁଣ୍ଠା ନ ହେଉ ।
ଚିଦାନନ୍ଦ ଜେନା
