ବସ୍ତି ପିଲାଙ୍କ ଲାଗି ଆଶାର କିରଣ ସାଜିଥିଲେ ପ୍ରକାଶ

କଟକ: ଆଶା ଥିଲା, ଆଶ୍ୱସନା ଆଗେଇ ନେଉଥିଲା । ରାସ୍ତା କଡ଼ରେ ୫୪ ବର୍ଷ ଧରି ଚା’ ବିକିବା ପରେ ସେ ପାଇଥିଲେ ସମ୍ମାନଜନକ ପଦ୍ମଶ୍ରୀ ସମ୍ମାନ । ଜଣେ ଚା’ ବିକାଳି ଭାବେ ତାଙ୍କୁ ପଦ୍ମଶ୍ରୀ ମିଳିବା ପରେ ସେ ବେଶ୍ ଖୁସିବ୍ୟକ୍ତ କରିଥିଲେ । ହେଲେ, ସେ ଆଜି ଆଉ ନାହାନ୍ତି । ଚିକିତ୍ସାଧୀନ ଅବସ୍ଥାରେ କଟକ ଏସସିବି ମେଡିକାଲରେ ପଦ୍ମଶ୍ରୀ ଡି. ପ୍ରକାଶ ରାଓଙ୍କ ଦେହାନ୍ତ ହୋଇଛି । ପ୍ରକାଶଙ୍କ ପରଲୋକରେ ଅସ୍ତମିତ ସୂର୍ଯ୍ୟ ବି ଗୁମୁରି କାନ୍ଦୁଛି ।

ମାତ୍ର ୬ ବର୍ଷ ବୟସରୁ ବାପାଙ୍କ ଚା’ ଦୋକାନରେ କାମ କରିବା ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ ପ୍ରକାଶ । ପ୍ରକାଶଙ୍କ ବାପା ଦ୍ୱିତୀୟ ଯୁଦ୍ଧ ବିଶ୍ୱଯୁଦ୍ଧରେ ଲଢ଼ିଥିଲେ । ଯୁଦ୍ଧ ସରିବା ପରେ ସେ କଟକ ଫେରି ଆସିଥିଲେ । ଲକ୍ଷ୍ୟ ଥିଲା ଅନ୍ୟ କୌଣସି ଚାକିରି କରିବା । କିନ୍ତୁ, ଚାକିରି ମିଳିଲାନି । ଚାକିରି ନମିଳିବାରୁ ଦାରିଦ୍ର୍ୟ ଭିତରକୁ ଚାଲିଯାଇଥିଲେ ସେ । ମାତ୍ର ୫ ଟଙ୍କାରେ ପ୍ରକାଶଙ୍କ ବାପା ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ ଚା’ ଦୋକାନ । ଆଉ ସେହି ଚା’ ଦୋକାନକୁ ପ୍ରକାଶ ୫ ଦଶନ୍ଧି ଧରି ଚଳାଇଥିଲେ ।

ବସ୍ତିରେ ବାସ କରୁଥିବା ପ୍ରକାଶ ଅଭାବୀ ପରିବାର ଅଭାବକୁ ଭଲ ଭାବେ ବୁଝିଥିଲେ । ବସ୍ତି ଛୁଆଙ୍କୁ ଶ୍ରମିକ ଭାବେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବା ଦେଖି ଦୁଃଖିତ ପ୍ରକାଶ ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ ଛୋଟିଆ ପ୍ରୟାସ । ତାଙ୍କ ଚା’ ଦୋକାନରେ ବିକ୍ରି ହେଉଥିବା ପ୍ରତି ଚା’ ମୂଲ୍ୟର ଅଧା ଟଙ୍କା ବସ୍ତିର ଛୁଆଙ୍କ ପାଠପଢ଼ା ଓ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ପାଇଁ ପ୍ରକାଶ ଖର୍ଚ୍ଚ କରୁଥିଲେ । ପ୍ରଥମେ ନିଜ ଚାଳ ଛପର ୨ ବଖରା ଘରେ ୪ ଛୁଆଙ୍କୁ ନେଇ ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ ଅଭିଯାନ । ଛୁଆଙ୍କୁ ମାଗଣାରେ ଖାଦ୍ୟ ସହ ପାଠ ପଢ଼ାଇଥିଲେ ।

ତେବେ, ଏଥିରେ ବି ତାଙ୍କୁ ବିରୋଧର ସମ୍ମୁଖୀନ ହେବାକୁ ପଡ଼ିଥିଲା । କିଛି ଅଭିଭାବକ ଛୁଆ ପାଠ ପଢ଼ି କଣ କରିବେ ବୋଲି ପ୍ରଶ୍ନ କରିଥିଲେ । ତଥାପି ଭାଙ୍ଗିନଥିଲେ ପ୍ରକାଶ । ଧିରେ ଧିରେ ପ୍ରକାଶଙ୍କ ପାଖରେ ବସ୍ତି ଛୁଆଙ୍କ ସଂଖ୍ୟା ବଢ଼ିବାକୁ ଲାଗିଲା ଏବେ ତାହା ଏକ ଶିକ୍ଷାନୁଷ୍ଠାନରେ ପରିଣତ । ‘ଆଶା ଓ ଆଶ୍ୱସନା’ ଶିକ୍ଷାନୁଷ୍ଠାନ ପ୍ରତିବର୍ଷ ଶହେରୁ ଅଧିକ ପିଲାଙ୍କ ଜୀବନକୁ ଗଢ଼ି ତୋଳୁଛି । ପୂର୍ବରୁ ଯେଉଁମାନେ ପ୍ରକାଶଙ୍କ ପ୍ରୟାସକୁ ବିରୋଧ କରୁଥିଲେ, ଏବେ ଖୁସିବ୍ୟକ୍ତ କରୁଛନ୍ତି । ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ନରେନ୍ଦ୍ର ମୋଦି ତାଙ୍କ ମନ୍ କି ବାତ୍ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମରେ ପ୍ରକାଶଙ୍କୁ ପ୍ରଶଂସା କରିଥିଲେ । ପରେ ଓଡ଼ିଶା ଗସ୍ତ ବେଳେ ପ୍ରକାଶଙ୍କୁ ଭେଟିଥିଲେ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ।

ଏଥିସହ ପଢ଼ନ୍ତୁ- ଆଉ ନାହାନ୍ତି ପଦ୍ମଶ୍ରୀ ଡି. ପ୍ରକାଶ ରାଓ