ପାକିସ୍ତାନର ଏମିତି କିଛି ଭୁଲ ପାଇଁ ଆରମ୍ଭ ହୁଏ କାର୍ଗିଲ ଯୁଦ୍ଧ, ଆଉ ବିଫଳତାର ସ୍ୱାଦ ଚାଖେ ପାକିସ୍ତାନ

ଭୁବନେଶ୍ୱର: ୧୯୯୯ ମସିହା ଜୁଲାଇ ୨୬ । ଫେଲ ହୁଏ ପାକିସ୍ତାନର ସବୁ ପ୍ଲାନ । ପରାଜିତ ହୁଏ ପାକିସ୍ତାନ । କାରଗିଲ ଯୁଦ୍ଧରେ ବିଜୟ ହାସଲ କରେ ଭାରତ। ୧୮ହଜାର ଫୁଟ ଉଚ୍ଚରେ ପ୍ରାୟ ୨ମାସ । ୬୦ ଦିନ ଧରି ଚାଲିଥିବା ଏହି ଯୁଦ୍ଧରେ ଭାରତୀୟ ସେନା ଯେପରି ପ୍ରବଳ ପରାକ୍ରମ ପ୍ରଦର୍ଶନ କରିଥିଲା, ଦେଶବାସୀ ଏଥିରେ ଏବେ ବି ଗର୍ବ ଅନୁଭବ କରନ୍ତି। ସେଦିନର ସେ ଯୁଦ୍ଧ ଏବେ ମଧ୍ୟ ଯବାନଙ୍କ ଶରୀରରେ ଶୀହରଣ ଖେଳାଇଦିଏ । ଏହାରି ଭିତରେ କାରଗିଲ ବିଜୟ ଦିବସକୁ ୨୨ ବର୍ଷ ବିତି ସାରିଛି । କିନ୍ତୁ କାର୍ଗିଲର କାହାଣୀ ସେଇଠି ହିଁ ଅଟକିଛି । କେମିତି ଓ କେଉଁ ଉପାୟରେ ପଡୋଶୀ ପାକିସ୍ତାନର ଏ ଭିତିରି ଷଡ଼ଯନ୍ତ୍ର ବିଷୟରେ ସୁରାକ ପାଇଥିଲା ଭାରତ ? କଣ ଥିଲା ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ କାରଗିଲର କାହାଣୀ ?

ଭାରତ-ପାକିସ୍ତାନ ସୀମାରେ ଏକ ଛୋଟିଆ ଗାଁ ଗରକୌନ। ଗାଁରେ ବାସକରନ୍ତି ପାଖାପାଖି ୬ଶହ ଲୋକ । ପାହାଡ ଉପରେ ବାସ କରୁଥିବା ଏହି ଲୋକ ମାନଙ୍କର ଜୀବିକା କହିଲେ ବୁଝାଏ ଗୋପାଳନ । ଅର୍ଥାତ ଏମାନେ ପାହାଡ଼ ଉପରେ ଚମରୀ ଗାଇ ପାଳନ କରି ପରିବାର ପ୍ରତିପୋଷଣ କରନ୍ତି । ପ୍ରାକୃତିକ ପରିବେଶରେ ଭରା ଗରକୌନ ଗାଁକୁ ଘେର ରହିଛି କେତେ ଯେ ପାହାଡ଼ । ପ୍ରତିଦିନ ଏଠାକାର ବାସୀନ୍ଦା ଏହି ପାହାଡ଼କୁ ଗାଇ ଚରାଇବାକୁ ନିଅନ୍ତି । ଏବଂ ସନ୍ଧ୍ୟାକୁ ପୁଣି ଫେରି ଆସନ୍ତି । ଠିକ ପ୍ରତିଦିନ ଭଳି ଗାଁର ତାସି ନାମକ ଜଣେ ଯୁବକ ଚମରୀ ଗାଈ ଚରାଇବାକୁ ପାହଡ଼ ଉପରକୁ ଯାଇଥିଲେ । ସେଦିନ ସବୁ ଗାଇ ଫେରିଲେ କିନ୍ତୁ ଗୋଟିଏ ଫେରି ନଥିଲା । ଆଖ ପାଖ ଅଞ୍ଚରେ ତାସି ବହୁ ଖୋଜାଖୋଜି କରିବା ପରେ ମଧ୍ୟ ପାଇ ନଥିଲା ।

ସେଦିନ ଥାଏ ୧୯୯୯ ମସିହା ମେ’ ୨ ତାରିଖ। ଗାଇଟି କାଳେ ପାହାଡ଼ ଉପରକୁ ଚାଲିଯାଥିବ ସେଥିପାଇଁ ତାସି ନିକଟରେ ଥିବା ପାହାଡ଼ ଉପରକୁ ଚଢିଥିଲା । ଏବଂ ଗାଇ ଖୋଜିବା ପାଇଁ ସାଥିରେ ବାଇନାକୁଲାର ମଧ୍ୟ ନେଇଥିଲା ତାସି । କିନ୍ତୁ ବାଇନାକୁଲାରରେ ଗାଇ ଦେଖିବା ପରିବର୍ତ୍ତେ ସେଦିନ ତାସି ଯାହା ଦେଖିଥିଲା, ତାହା ତାକୁ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ କରିଥିଲା । ସେହି ଦୃଶ୍ୟ ଏହି ଗାଇ ଚରାଳୀକୁ ଯେତିକି ଭୟଭୀତ କରିଥିଲା ସେତିକି ସଙ୍କୋଚରେ ମଧ୍ୟ ପକାଇଥିଲା । ଯାହା ଦେଖିଥିଲା ତାହାକୁ ବିଶ୍ୱାସ କରିବାକୁ ବି ସେ ସାହାସ କରିପାରୁନଥିଲା । କାରଣ ବାଇନାକୁଲାରରେ ଆସୁଥିବା ଏହି ଚିତ୍ରରେ ଥିଲେ କିଛି ସନ୍ଦିଗ୍ଧ ବ୍ୟକ୍ତି । ଯେଉଁମାନେ ମୁହଁରେ କପଡା ଗୁଳାଇ ଭାରତ ସୀମା ମଧ୍ୟକୁ ଲୁଚି ଛପି ପ୍ରବେଶ କରୁଥାନ୍ତି । ଏବଂ ହାତରେ ବନ୍ଧୁକ ଧରି ବଡ ବଡ଼ ପଥର ପାଖରେ ଛପି ରହିଥାନ୍ତି ।

ତାସି ଏବିଷୟରେ ତତକ୍ଷଣାତ ପାଖରେ ଥିବା ଭାରତୀୟ ସେନା କ୍ୟାମ୍ପରେ ସୂଚନା ଦିଅ । କିନ୍ତୁ ସେନା କର୍ମଚାରୀଙ୍କୁ ତାସିର କଥା ହଜମ ହୁଏ ନାହିଁ । ପରେ ଗୋପାଳକ ଜଣଙ୍କ ନିଜ ପରିବାର ରାଣ ଖାଇ ଘଟଣା ବିଷୟରେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ବିବରଣୀ ଦିଏ ଯବାନଙ୍କୁ । ଏହି ଷଡଯନ୍ତ୍ର ପାକିସ୍ତାନର ବୋଲି ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଅବଗତ ହୁଏ ଭାରତୀୟ ସେନା । ୧୯୯୯ ମସିହା ମେ’ ୬ରେ କାରଗିଲର ଖବର ପହଁଚେ ଦିଲ୍ଲୀରେ । ପ୍ରତିରକ୍ଷା ମନ୍ତ୍ରୀଳୟର ନିର୍ଦେଶରେ ଏକ ଟିମ କାରଗିଲରେ ପାକିସ୍ତାନ ସେନା ଅନୁପ୍ରବେଶ କରିଥିବା ବିଷୟରେ ସ୍ପଷ୍ଟ ହୁଅନ୍ତି । ଆଉ ଏହା ପରେ ତତ୍କାଳୀନ ପ୍ରତିରକ୍ଷା ମନ୍ତ୍ରୀ ଜର୍ଜ ଫର୍ଣ୍ଣାଣ୍ଡିଜ୍ ଏବଂ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ଅଟଳ ବିହାରୀ ବାଜପେୟୀଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ହୁଏ ଗୁରୁ ଗମ୍ଭୀର ଆଲୋଚନା ।

ପାକିସ୍ତାନ ସେନା ପାହାଡ ଉପରେ ରହି ଗୁଳି ଚଳାଉଥିବାବେଳେ, ତଳେ ରହି ଯୁଦ୍ଧ କରିବା ସେତେଟା ସହଜ ହେଉନଥିଲା ଭାରତୀୟ ଯବାନଙ୍କୁ । ୧୯୯୯ ମେ’ ୯ ତାରିଖରେ ପାକିସ୍ତାନ ସୀମାରୁ ଭାରତକୁ ହୁଏ ପ୍ରଥମ ଆକ୍ରମଣ । ପାକିସ୍ତାନର ଆକ୍ରମଣରେ କାରଗିଲରେ ଅବସ୍ଥିତ ଅସ୍ତ୍ର ଭଣ୍ଡାର ଛାରଖାର ହୋଇଯାଏ । ପ୍ରାୟ ୧୦୦ କୋଟି ଟଙ୍କାର ସମ୍ପତ୍ତି ପୋଡ଼ି ପାଉଁଶ ହୋଇଯାଏ । ଯାହା ଭାରତକୁ ଦିଏ ପ୍ରଥମ ଝଟକା । ଏହାପରେ ୧୯୯୯ ମେ’ ୨୧ରେ ପଡ଼ ପଦକ୍ଷେପ ନିଏ ଭାରତ। ସ୍ଥଳସେନା ମୁଖ୍ୟ ବି ପି ମଲ୍ଲିକ କାରଗିଲର ତାଜା ସ୍ଥିତି ଉପରେ ବୈଠକ କରିନ୍ତି। ବାୟୁସେନା ମୁଖ୍ୟଙ୍କ ସହ ଆଲୋଚନା ମଧ୍ୟ କରନ୍ତି । ଏୟାରଷ୍ଟ୍ରାଇକ କରିବାକୁ ଉଭୟଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଆଲୋଚନା ହୁଏ । ଏବଂ ଏହାର ଚୂଡ଼ାନ୍ତ ରୂପରେଖ ମଧ୍ୟ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହୁଏ ।

୨୬ ତାରିଖରେ ଶ୍ରୀନଗର ଏବଂ ପଠାନକୋଟ୍ ଏୟାରବେସ୍ରୁ ମିଗ୍-୨୧, ମିଗ୍-୨୭ ଏବଂ ଏମ୍-୧୭ ଦ୍ରାସ ସେକ୍ଟର ଅଭିମୁଖେ ଉଡ଼ାଣ ଭରେ । ଦ୍ରାସ ସେକ୍ଟରରେ ଲୁଚିଥିବା ଅନୁପ୍ରବେଶକାରୀଙ୍କ ଉପରେ ସିଧା ଆଟାକ୍ କରେ ଭାରତୀୟ ବାୟୁସେନାର ଏହି ଲଢୁଆ ବିମାନ। ଗୋଟିଏପଟେ ଭାରତୀୟ ବାୟୁସେନା ଅନୁପ୍ରବେଶକାରୀଙ୍କ ଉପରେ ଆକ୍ରମଣ ଜାରି ରଖିଥିବାବେଳେ ଅନ୍ୟପଟେ ଭାରତୀୟ ସ୍ଥଳ ସେନା ମଧ୍ୟ ପାକିସ୍ତାନ ସୀମାକୁ କରେ ଗୁଲି ବର୍ଷା । ଏହି ଆକ୍ରମଣ ହିଁ ଆରମ୍ଭ କରିଦେଇଥିଲା ଭାରତର ମିଶନ ‘ବିଜୟ’ର ଶୁଭାରମ୍ଭ । ଏବଂ ଶେଷ କରିଦେଇଥିଲା ପାକିସ୍ତାନର ଶେଷ ଶିବିର ।

ସେପଟେ ୨୯ ମେ’ ସୁଦ୍ଧା ଭାରତୀୟ ଯବାନମାନେ ବଟାଲିକ୍, ଦ୍ରାସ ଏବଂ ମସ୍କୋ ସେକ୍ଟରର କିଛି ସ୍ଥାନରୁ ଅନୁପ୍ରବେଶକାରୀଙ୍କୁ ତଡ଼ି ତ୍ରିରଙ୍ଗା ଉଡାଇବାରେ ସଫଳ ହୁଅନ୍ତି । ଭାରତୀୟ ସୀମାରେ ପ୍ରବେଶ କରିଥିବା ଅନୁପ୍ରବେଶକାରୀଙ୍କୁ ତଡ଼ିବା ଭାରତୀୟ ସେନାଙ୍କ ଚାଲେଞ୍ଜ ହୋଇଯାଇଥିଲା। ଦିନ ଯେତିକି ବଢ଼ୁଥିଲା ଭାରତୀୟ ସେନାର ଉତ୍ସାହ ସେତିକି ବଢୁଥିଲା। ଏହାରି ଭିତରେ ଶତ୍ରୁ ପକ୍ଷର ପାଖାପାଖି ୩ ହଜାରରୁ ୪ ହଜାର ଯବାନଙ୍କୁ ମୃତ୍ୟୁ ସେଯରେ ଶୁଆଇ ସାରିଥାଏ ଭାରତ । ପରାକ୍ରମୀ ଯବାନଙ୍କ ଶତ ସିହଂର ବଳ ଆଗରେ ହାର ମାନେ ପଡୋଶୀ ପାକିସ୍ତାନ । ଏବଂ ପ୍ରାୟ ୬୦ ଦିନର ଯୁଦ୍ଧରେ ପଡେ ଯବନିକା । ଶେଷରେ ଜୁଲାଇ ୨୬ ତାରିଖରେ କାରଗିଲର ସୁଉଚ୍ଚ ପର୍ବତ ଉପରେ ଭାରତର ବୀର ଯବାନ ଉଡ଼ାନ୍ତି ବିଜୟ ଧ୍ୱଜା ।