ପାଲିଙ୍କି ବଦଳରେ ଉଠିଲା ବରର କୋକେଇ…
“ମୋର ବାହାଘର ହେବ । ମୁଁ ପାଲିଙ୍କିରେ ଚଢି ମୋ ସପନର ରାଜକୁମାରୀକୁ ଘରକୁ ଆଣିବି । ତାସହ ସାତ ଜନମର ସାଥୀ ହୋଇ ରହିବାର ପ୍ରତିଶୃତି ଦେବି । ମୋ ବୋଉ ପାଇଁ ସୁନାନାଖୀ ବୋହୁଟିଏ ଆଣିଦେବି । ମୁଁ ବାହାହେବି ।”
ଏମିତି ଅନେକ ଅସୁମାରୀ ସପ୍ନ ଦେଖି ନିଜ ବାହାଘର ତାରିଖକୁ ଅପେକ୍ଷା କରିଥିଲେ ଜୀବର୍ଧନ । ଖୁବ୍ ଖୁସି ମିଜାଜ୍ର ପିଲା ଥିଲେ ଜୀବର୍ଧନ । ସମସ୍ତଙ୍କୁ ହସାଇବାରେ ସେ ଖୁସି ପାଉଥିଲେ । ହେଲେ ଦୁଃଖର କଥା ଯେ ନିଜ ବାହାଘରର ଖୁସିରେ ନିଜେ ହିଁ ସାମିଲ ହୋଇପାରିଲେନି । କିଏ ବା ଜାଣିଥିଲା ବେଦୀରେ ହୋମନିଆଁ ଜଳିବା ପୂର୍ବରୁ ମଶାଣୀରେ ଜୁଇନିଆଁ ଜଳିବ ବୋଲି । ବରଗଡ ଜିଲ୍ଲାର ଲହଣ୍ଡା ପଂଚାୟତ ଯୋଗୀପାଲି ଗାଁର ବାସିନ୍ଦା ହେଉଛନ୍ତି ଜୀବର୍ଧନ ଭୋଇ । ସମ୍ବଲପୁରର ଏକ ଘରୋଇ କମ୍ପାନୀରେ ସେ କାମ କରୁଥିଲେ । ଗତ ୨୫ ତାରିଖରେ ତାଙ୍କର ବିବାହ ହେଇଥାନ୍ତା । ସେଥିପାଇଁ ଛୁଟିରେ ଘରକୁ ଆସି ବିବାହକାର୍ଯ୍ୟ ପାଇଁ ପରିବାର ଲୋକଙ୍କ ସହ ସାମିଲ ହୋଇଥିଲେ । କିନ୍ତୁ ଗତ ୨୧ ତାରିଖ ଦିନ କରୋନାରେ ଆକ୍ରାନ୍ତ ହୋଇ ସମ୍ବଲପୁର କୋଭିଡ ହସ୍ପିଟାଲରେ ତାଙ୍କୁ ଭର୍ତି କରାଯାଇଥିଲା ।
ହେଲେ ଭାଗ୍ୟର ବିଡମ୍ବନା ଯେ କୋଭିଡରୁ ସୁସ୍ଥ ହୋଇ ବର ବେଶ ଧାରଣ କରିପାରିଲେନି ଜୀବର୍ଧନ । ଭାବିଥିଲେ ଦେହ ଭଲ ହୋଇଯାଇଥିଲେ ୨୫ତାରିଖ ଦିନ ବାହାହେଇଥାନ୍ତେ । କିନ୍ତୁ ବାହାଘର ଦିନ ହିଁ କରୋନା କାରଣରୁ ସବୁଦିନ ପାଇଁ ଆଖି ବୁଜି ଦେଲେ ଜୀର୍ବଧନ । ସାତଜନ୍ମ ପାଇଁ ସାଥି ସାଜିବାକୁ ଧାର୍ଯ୍ୟ କରିଥିବା ତାରିଖ ହିଁ ତାଙ୍କ ଜୀବନର ଶେଷ ତାରିଖ ପାଲଟିଲା । ବିବାହ ଦିନ ହିଁ ଚାଲିଗଲା ବରର ଜୀବନ । ବରବେଶ ଧରି କନିଆ ପାଖକୁ ଯିବାର ଆଶା ନିରବୀ ଗଲା ସବୁଦିନ ପାଇଁ । ଘର ଦୁଆରୁ ବରଯାତ୍ରୀ ବାହାରିବା ବଦଳରେ କୋକେଇ ଉଠିଲା । ଯାହା ସତରେ ଖୁବ୍ ହୃଦୟବିଦାରକ ଘଟଣା । ଜୀବର୍ଧନଙ୍କ ମୃତରେ ସାରା ଗାଁରେ ଶୋକାକୁଳ ପରିବେଶ । କରୋନା କିଭଳି ନିଜର କାୟା ମେଲାଇଚାଲିଛି ଓ ଅନେକ ପରିବାରର ସୁଖ ଛଡେଇନେଉଛି ତାହା ହିଁ ବର୍ତମାନ ସବୁ ସ୍ଥାନରେ ଦେଖିବାକୁ ମିଳୁଛି । ନା ବୟସ ନା ସମୟ କିଛି ବି ମାନୁନି କରୋନା । କେବଳ ଛଡାଇନେଉଛି ମଣିଷ ଦେହରୁ ଜୀବନ ।
