୧୮ ତାରିଖରେ ଆଦ୍ଵିକ ପାଳିଥିଲା ପ୍ରଥମ ଜନ୍ମଦିନ, କିଏ ଜାଣିଥିଲା ଏହା ତାର ପ୍ରଥମ ଆଉ ଶେଷ ଜନ୍ମଦିନ ଥିଲା

ଦିଗପହଣ୍ଡି: ମୃତ୍ୟୁର ତାରିଖ ଯେବେ ପାଖେଇଆସେ ବୋଧହୁଏ ମଣିଷ ଅଜାଣତରେ ବେଶୀ ଖୁସି ହୁଏ । ଜୀବନର ପୃଷ୍ଠା ଯେତେବେଳେ ସରିଆସେ ବୋଧହୁଏ ମଣିଷ ଶେଷଥର ପାଇଁ ଭଲକି ହସିଦିଏ । ଜୀବନର ଗୁଢ ରହସ୍ୟ ଭିତରେ ଆଞ୍ଜୁଳାଏ ଆଶାକୁ ନେଇ ଯିଏ ନ ବଞ୍ଚିଛି ସିଏକି ଜାଣିବ ଜୀବନ କଣ । ଏଠିବି ସେମିତି ଚାଲିଥିଲା ଉତ୍ସବ, ହସଖୁସି ଆଉ କୋଳାହଳ । ଗୋଟିଏ ବୋଲି ପୁଅ, ପୁଣି ପ୍ରଥମ ଜନ୍ମଦିନ । ଆଦ୍ବିକର ବର୍ଷପୂରାଣିରେ ଧୁମ୍ ମଜା କରିଥିଲେ ବାପାମାଆ, ବନ୍ଧୁବାନ୍ଧବ ଆଉ ସାହି ପରିଜନ । ହେଲେ ସ୍ବନକ୍ଷତ୍ରର ସପ୍ତାହେ ପରେ ଯେ ମାଆପୁଅ ଶବ ପାଲଟିଯିବେ ଏକଥା ନା ଭାବି ହେଉଛି ଗ୍ରହଣ କରିହେଉଛି ।

ରବିବାର ରାତିରେ ଇଏ ଥିଲା ମାଆପୁଅଙ୍କ ଶେଷ ଫଟୋ । କାଖରେ ଶେଷଥର ପାଇଁ କୁନିପୁଅକୁ କାଖେଇଥିଲେ ଶିବାନୀ । କାଳେ କାହା ନଜର ଲାଗିଯିବ, ତେଣୁ କଳାଟିପାଟେ ବି ଲଗାଇଥିଲେ । ହେଲେ ଜାଣି ନଥିଲେ, ଯମ ତାଙ୍କ ସହ ବର୍ଷକର ପୁଅକୁ ବି କୋଳେଇ ନେବ କାଳରାତିରେ ।