ଭଜନ ସମ୍ରାଟଙ୍କ ଶ୍ରାଦ୍ଧ ଦିବସରେ ‘ସାକ୍ଷାତ’ ସ୍ମୃତି

ଭୁବନେଶ୍ବର : ଯଦି ଜଗନ୍ନାଥଙ୍କୁ ଦର୍ଶନ କରିହେଉନି, ତାହେଲେ ଭିକାରୀ ବଳଙ୍କ ଭଜନ ଶୁଣିଲେ ପରୋକ୍ଷରେ କାଳିଆ ଦର୍ଶନ ମିଳିଥାଏ । ଭିକାରୀ ବଳଙ୍କ କଣ୍ଠରେ ଏପରି ଭାବ ଓ ଭକ୍ତି ଥାଏ ଯେ ତାଙ୍କୁ ନେଇ ଲୋକେ ଏପରି କହିଥାନ୍ତି । କଣ୍ଠରେ ଭାବ ଭକ୍ତିର ବିଭୋର ଅନୁଭବ ବାଣ୍ଟୁଥିବା ସେହି ଭଜନ ସମ୍ରାଟଙ୍କର ଆଜି ହେଉଛି ଶ୍ରାଦ୍ଧ ଦିବସ । ଏହି କର୍ମନିଷ୍ଠ ସାଧକଙ୍କ ନବମ ପୂଣ୍ୟତିଥିରେ ତମାମ ରାଜ୍ୟବାସୀ ଗଭୀର ଶ୍ରଦ୍ଧି ନିବେଦନ କରିଛନ୍ତି । କିନ୍ତୁ ସବୁ ଓଡ଼ିଆଙ୍କ ହୃଦୟରେ ଥିବା ସ୍ବର୍ଗତଃ ଭିକାରୀ ବଳଙ୍କ ସ୍ମୃତିକୁ ତାଜା କରିଛନ୍ତି ସାହିତ୍ୟ ଏକାଡେମୀ ପ୍ରାପ୍ତ ଯୁବ ସାହିତ୍ୟିକ ତଥା ଚିତ୍ରଶିଳ୍ପୀ ଗିରିଜା ପ୍ରସାଦ ମିଶ୍ର। କନ୍ଧମାଳ ଜିଲ୍ଲା ବାଲିଗୁଡାର ଏହି ଯୁବ କବି ନିଜ ଫେସବୁକ୍ ପୋଷ୍ଟରେ ଭିକାରୀ ବଳଙ୍କ ସହ ତାଙ୍କ ପ୍ରଥମ ସାକ୍ଷାତକୁ ଅତି ଭାବପ୍ରବଣତାର ସହ ବର୍ଣ୍ଣନା କରିବା ସହ ନିଜ କାନଭାସରେ ଭଜନ ସମ୍ରାଟଙ୍କ ପ୍ରତିଛବିକୁ ସୁନ୍ଦର ଭାବେ ତୋଳି ଧରିଛନ୍ତି । ପୋଷ୍ଟଟି ଏହିପରି…

“ସେଦିନ ତାଙ୍କ ସହ ମୋର ପ୍ରଥମ ସାକ୍ଷାତ। କଟକ ରାଜାବଗିଚା ସ୍ଥିତ ତାଙ୍କ ସ୍ବଗୃହ ‘ପ୍ରଭୁକୃପା’ରେ।
ଦି’ଥର କବାଟ ବାଡେଇବା ପରେ ସିଏ ନିଜେ ଦ୍ବାର ଖୋଲିବେ ବୋଲି ମୁଁ ବିଶ୍ବାସ କରିପାରିନଥିଲି। ସେ କିଛି ପଚାରିବା ପୂର୍ବରୁ ମୁଁ ତାଙ୍କ ପାଦ ଛୁଇଁଲି। ସିଏ ପଚାରିଲେ- “କିଏ ବାବା”? ମୁଁ ପରିଚୟ ଦେଲି, କହିଲି ଫୁଲବାଣୀରୁ ଆସିଛି । ସେ ପଚାରିଲେ- କଟକରେ କିଛି କାମ ଥିଲା? କହିଲି- “ଖାଲି ଆପଣଙ୍କୁ ଦେଖିବା ପାଇଁ ଆସିଛି”। ଆଖିକି ତରାଟି କହିଲେ- ଫୁଲବାଣୀରୁ? ପୁଣି ମୋତେ ଦେଖିବାକୁ? ଭିତରକୁ ଡାକ ପକେଇଲେ- ଶୁଣୁଚ, ଦେଖିବ ଆସ କିଏ ଆସିଛନ୍ତି! ମୋ ଅତିଥି, ମୋ ଭଗବାନ ଆସିଛନ୍ତି ଘରକୁ। ଆସ ଆସ କହି ମୋ ହାତ ଧରି ଘର ଭିତରକୁ ଟାଣି ନେଲେ। ମୁଁ ନିର୍ବାକ ହେଇ ଚାହିଁଥାଏ। ଭିତରକୁ ଯାଇ ତାଙ୍କ ଧର୍ମପତ୍ନୀଙ୍କୁ କହିଲେ- ଆରେ କ’ଣ ଅଛି, କିଛି ଆଣ, ମୋ ଅତିଥି ଆସିଛନ୍ତି ପରା ! ଅଗତ୍ୟା ସେ ଗୋଟେ ଥାଳି ଭର୍ତ୍ତି ସେଓ, କମଳା, ଅଙ୍ଗୁର ଆଦି ଆଣି ମୋ ଆଗରେ ରଖିଲେ। ମୋ ପେଟ ତ ସେତିକି କଥାରେ ପୁରି ଯାଇଥିଲା। ମୋ ସହ ସେଦିନ ସାନଭାଇ ପପୁ (କଣ୍ଠଶିଳ୍ପୀ ଅସିତ ନନ୍ଦ) ବି ଥିଲେ। ପ୍ରାୟ ତିନି ଚାରି ଘଣ୍ଟା ଆଲୋଚନା ଚାଲିଲା। କଥାଛଳରେ କହୁଥିଲେ- କ୍ୟାସେଟ୍ କମ୍ପାନୀ କେମିତି ରୟାଲିଟି ନଦେଇ ଠକୁଛନ୍ତି। କେମିତି ଛଳନା କରି ଭଜନ ରେକର୍ଡିଂ କରିନେଇ ପ୍ରଯୋଜକ ପାଉଣା ଦେଇନାହାନ୍ତି , ଏମିତି ଅନେକ କିଛି। ତାଙ୍କ ଆଲୋଚନାର ୮୦ ଭାଗରେ ଥିଲେ ମହାପ୍ରଭୁ ଜଗନ୍ନାଥ। ସେତେବେଳେ ପ୍ରଥମକରି VGA କ୍ୟାମେରା ଥିବା ମୋବାଇଲ୍ ନୂଆ ନୂଆ ଆସିଥାଏ । ସେ ତାଙ୍କର ଦୁଇ, ତିନୋଟି ଭଜନ ଗାଇଲେ। ମୁଁ ମୋ ହ୍ୟାଣ୍ଡସେଟ୍ ରେ ତାଙ୍କ ଅଜାଣତରେ ସେସବୁ ରେକର୍ଡିଂ କରିଦେଇଥାଏ। ତାଙ୍କୁ ଶୁଣେଇଲି। କହିଲେ ବାଃ…! ଆମ ସମୟରେ ଗୀତ ରେକର୍ଡିଂ କେତେ ଅସାଧ୍ୟ ଥିଲା ! ତାଙ୍କ ଅନୁମତି ନେଇ କିଛି ଫଟୋ ନେଲି। ସେସବୁକୁ ମୋବାଇଲ୍ ରୁ ଦେଖି କହିଲେ- ବାଃ..ଚମତ୍କାର ! କି ଯୁଗ ହେଲା ! ଏତେ ଶୀଘ୍ର ଫଟୋ ?
ତାଙ୍କ ଖଟ ଉପରେ ଗୋଟେ ପୁରୁଣା ରେଡିଓ, ତଳେ ଗୋଟେ ହାରମୋନିୟମ୍। ଉପର ଘର ମ୍ୟୁଜିୟମ୍ ଭଳି ମନେହେଉଥିଲା। ଘର ଭର୍ତ୍ତି ମାନପତ୍ର, ଜଗନ୍ନାଥଙ୍କ ମୂର୍ତ୍ତି, ଫଟୋ ଓ ଅନେକ ରକମର ଫଳକ।

ତାଙ୍କ ଧର୍ମପତ୍ନୀ ମୋତେ ମାଆ ଭଳି ଲାଗୁଥାନ୍ତି। କି ସରଳତା! ନିଷ୍କପଟତା ! ମୁଁ ଫେରିବକୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହେଲି। ସେ ବାଧ୍ୟକଲେ । କହିଲେ ଆଜିକ ରହିଯାଅ ଆମ ଘରେ। କହିଲି ଜରୁରୀ କାମ ଅଛି। ମା’ କହିଲେ ସେମିତି ଯିବାକୁ ଦେବିନି। ଯାହା ଅଛି ଖାଇକି ଯିବ। ଏତେ ବାଟ, ଖରା ଦିନ…ପଖାଳ ଦି’ଟା ଖାଇ ଦେଇଗଲେ ଭଲ। ମୋତେ ମାଡିମାଡି ପଡୁଥାଏ। ମନା କଲି ମୁଁ। ସେତେବେଳକୁ ଦିନ ଗଲାଣି। ଆମକୁ ଦି,ଜଣ ଯାକ ତାଙ୍କ କଲୋନୀ ଶେଷମୁଣ୍ଡ ଯାଏଁ ଛାଡିବାକୁ ଆସିଲେ। କହିଲେ ଆରଥରକୁ ଆସିଲେ ନିଶ୍ଚୟ ଖାଇକି ଯିବ, ଘରେ ପହଁଚି ଚିଠି ଦବ। ତାଙ୍କୁ ଫେରି ଚାହିଁଲା ବେଳକୁ ମୋ ଭିତରେ ଛାତିଏ କୋହ ଥିଲା।

ବସ୍ ରେ ଫେରିବା ବେଳକୁ ଭାବୁଥିଲି ୟେ ମଣିଷ ନୁହଁନ୍ତି, ଈଶ୍ବର।

ଆଜିକିଠିକ୍୯ବର୍ଷହେଲାଣିସେଆରପାରିକିଚାଲିଯିବାର।ତଥାପିଲାଗୁଛିସେଅଛନ୍ତିଏଇଠି।ପ୍ରଭୁପାଦଗଲେପୁଣିଥରେକବାଟଖୋଲିବେ।ଗପିବେ।ଭଜନଶୁଣେଇବେ।

ତାଙ୍କୁନେଇକ’ଣବାକୁହାଯାଇପାରେ?
ଭିକାରୀଠୁ ଆରମ୍ଭ କରି ସମ୍ରାଟଙ୍କ ଯାଏଁ ସମସ୍ତଙ୍କ କଣ୍ଠରେ ତାଙ୍କରି ଗୀତ। ଭିକାରୀ ନାଁ ବହନ କରି ବି ସେ ସମ୍ରାଟ। ଭଜନ ସମ୍ରାଟ। ତାଙ୍କ ଗାୟକ ଜୀବନରେ ନିନ୍ଦାପ୍ରଶଂସା, ଲାଭକ୍ଷତି, ଆୟବ୍ୟୟର ହିସାରୁ ରେ ରହି ସେ ନିଜକୁ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ରୂପେ ଜଗନ୍ନାଥଙ୍କ ପ୍ରତି ସମର୍ପିତ କରିଥିଲେ। ଭଜନ ଛଡା, ପଲ୍ଲୀଗୀତ, ଓଡିଶୀ, ଛାନ୍ଦ, ଚମ୍ପୁ ଗାୟନ ସବୁଥିରେ ଶିଖର ଛୁଇଁଥିଲେ ହେଁ ସେ ଥିଲେ ଅଧୋମୁଖ, ମାଟିମନସ୍କ। ଏତେ ଟିକେ ଗର୍ବ ନଥିଲା ମନରେ। ଏମିତି ନମନୀୟ, ଉଦାର ସଂଗୀତ ସାଧକ ଅାଜି ବିରଳ। ସେ ନିଜେ ହିଁ ଓଡିଆ ଭଜନର ଇତିହାସ, ପରିଚୟ,ପ୍ରତିଟି ଓଡିଆର ପ୍ରିୟ। ଜଗନ୍ନାଥ ପ୍ରେମୀ ତ ତୁମକୁ ନେଇ ଗର୍ବିତ, ହେଲେ ମୋତେ କାହିଁକି ଲାଗେ ପ୍ରଭୁ ଜଗନ୍ନାଥ ବି ଗର୍ବ କରୁଥିବେ ତୁମକୁ ନେଇ…

ପୂଣ୍ୟାତ୍ମା, ଆଜିତୁମରମହାପ୍ରୟାଣଦିବସ।ଏପବିତ୍ରଦିବସରେତୁମକୁଅନ୍ତରରୁକୋଟିକୋଟିପ୍ରଣାମ” ')}